Ο θάνατος του καλοκαιριού

Αγαπητοί μου φίλοι,

η ανάρτηση ποστ σε αυτό το μπλογκ έχει αρχίσει και πάει κατά διαόλου.

Αναλάβατε λοιπόν τις ευθύνες σας, κι ελάτε να το σώσετε!

Σηκώστε τα μανίκια, ανοίξτε τις καινούργιες κασετίνες και βγάλτε από μέσα ένα φρεσκοξυσμένο μολύβι Μπομπ Σφουγγαράκη, Μπάρμπι, Spiderman, ή ό,τι άλλο πήρατε τέλος πάντων για την καινούργια χρονιά.

Σας δίνω το χειρότερο θέμα έκθεσης όλων των εποχών: αθλιοεπίκαιρο και συνάμα θανατηφόρο: ναι, γιατί τα αρχαία εκείνα χρόνια -ίσως και σήμερα δεν ξέρω- σήμαινε το τέλος του καλοκαιριού.

ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Αντί να γράψω μόνη μου το ποστ αυτό, σκέφτηκα να σας καλέσω να το γράψουμε μαζί. Οι απαντήσεις σας θα ανέβουν εδώ.

Μόνος περιορισμός: να σχετίζεται με οιοδήποτε τρόπο (κατά προτίμηση στενό, δηλ. όχι μια απλή αναφορά) με τη δεκαετία του '80.

Δεν σας αφήνω καθόλου χρόνο. Μόνο μέχρι αύριο.

Μη διαμαρτύρεστε. Κάποτε είχατε μόνο μία ώρα, άντε δύο να γράψετε όλα τα συναρπαστικά του καλοκαιριού στη ριγέ κόλλα του Τετραδίου Έκθεσης.

Απαντήσεις λαμβάνω στο email του profile μου, ήτοι: cerameia-(at)-yahoo.com.

Άντε να σας δω.

UPDATE: Άντε θα μεγαλώσω το deadline.... Γράφτε!

Σφίξαν οι ζέστες...

Μόνο εγώ βλέπω την ομοιότητα;