80's revival! ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...

Monday, October 09, 2006

Γαβ-Γαβ 2

Ένα δεύτερο ποστ που ο Non Private Life αφιερώνει στη μικρή Μάλβι που έχει κλέψει όλα τα φθινοπωρινά μύρτιλα της Αθήνας και που περιμένει στο Pero's.


Απο μικρός απο μικρός φαινόμουνα πως θα γινόμουν μάγκας
Απο μικρός φαινόμουνα
πως θα γινόμουν μάγκας
Μα τελικά απ' την μαγκιά
απέχω παρασάγκας....

Ντουετο:
-Δεν την αντεχω μαζι σου τη ζωη
θα σου φυγω παλιομπετατζη -
Τη μπετονιερα μη κατηγορας
αυτη σου δινει για να φας....

Η γυναικα πρεπει να΄χει εμπειριες
να μην εχει στον ερωτα αποριες
πρεπει να'χει, οπως λενε, περπατησει
μονο ετσι σπιτι θα κρατησει

Οταν ειμουνα μικρουλης
κ ελειπε ο θειος Ρουλης
μου'δινες φιλια στο στομα
κ εγω λερωνα το στρωμα
Θα γινει το ελα να δεις
αν μαθω πως γιναμε τρειs

Αυτος ητανε λοιπον η φιλεναδα σου
που τοσο τακτικα τηλεφωνεις?
Αυτος ηταν λοιπον η μανα σου
που αρρωστησε κ πηγες να τη δεις?
Χαιρετησε τον κυριο κ παμε
πως εφτασε το τελος μας φοβαμαι
μα εδω δεν ειναι τοπος να μιλαμε
χαιρετησε τον κυριο κ παμε

Απο λασπη κι απο χωμα
μας επλασε ο Θεος
οικοδομος, οικοδομος
θα'τανε κ αυτος

Ειναι δικο σου κ το σπιτι κ το αμαξι
σου τα χαριζω για να δεις πως ειμαι ενταξει
Εισαι το γουρι μου,
εισαι το γουρι μου
παιδι μου μελανουρι μου

Τρεις γυναικες εχω γω
ακριβα τις συντηρω
μεζονετ στην κηφισια
εχει παρει η καθε μια

Πρωτε μου ανθρωπε κ ερωτα μεγαλε
βαλε στα χειλη μου την πυρκαγια σου βαλε
Εσυ μου λες προβληματα για την πολιτικη
κ εγω για σενα χανομαι γλυκε μου εραστη

Εισαι απιθανος
εισαι ωραιος
εισαι περιπτωση
εισαι σπουδαιος
μην εισαι ομως τοσο βιαστικος
κρατησου κρατησου κρατησου
τρελλαινομαι μαζι σου
ρατησου κρατησου, μη σταματας (ε????)
κρατησου κρατησου κ ερχομαι μαζι σου αν με αγαπας

Αλλαξανε τα πραγματα
δεν ειναι οπως πρωτα τωρα
ειναι απ'εξω η μερσεντε
κ μεσα η τογιοτα

που εχω παρκαρει δε θυμαμαι
μεθυσα παναθεμα με
κυβερνησε με
κυβερνησε με
με πονας κ φχαριστιεμαι

Ταιριαζουμε σαν γαντι
στο υπογραφω γκαραντι
α ρουχα πεταξε (!)
κ ελα να πλαγιασουμε μαζι
ν'αγαπηθουμε ν'αγαπηθουμε

Γαβ-Γαβ

Ένα ποστ του Non Private Life που αφιερώνει στους υποψήφιους των δημοτικών εκλογών Αθηνών και πάσης Ελλάδος και στο Θάνο Αλεξανδρή

(ειδικά για το Θάνο Αλεξανδρή, προσυπογράφω -Ιφιμέδεια)


Η τελευταία επιτυχία της Νταίζης Ντούκουνα:

Μωρό μου με απογείωσες
και ύστερα με προσγείωσες
με απαλοτρίωσες
μαζί μου ότι και αν βίωσες
το θυσίίίίίαααασεεεεες

Με έχτισες (!) με σοφάτισες (!!)
και τώρα με γκρεμίζεις
και με τα μπάζα μου αλλού
λακούβες θα γεμίζεις (δις)

Χριστίνα Γαλάνη

Από κορμί είμαι η best
Κι από προσόντα είμαι first
Μ' αυτό στους άντρες κάνω test
Για να διαλέξω.
Μπες όπως όλοι στη γραμμή
Άσε τα μα, τα μου, τα μη
Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή
Και ίσως σε επιλέξω

Πέπη Τσεσμελή

Σκανδαλίζομαι, μονάχη μου αγγίζομαι
με μια γραβάτα σου ερεθίζομαι

Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες,
βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες

Λάκης Σκουτάρης

Κάνε Γιάννη τη δουλειά σου,
κι ύστερα θα' μαι πάλι δικιά σου.

Είμαι ένας άνθρωπος τρελός,
σχιζοφρενής και μανιακός,
που μες την τρέλα μου ο φτωχός,
ψάχνω για να' βρω λίγο φως

Σκοτάδι, πισσοσκόταδο,
μαύρο σκοτάδι πίσσα,
σκοτάδι είσαι σκοτεινό,
σκοτοσκοτεινιασμένο,
σκοτάδι κατασκότεινο,
και βράδυ βραδιασμένο.


Άντζελα Ρέμπη

Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες


Κώστας Καφάσης

Το βράδυ θα έλθω να σε πάρω,
γι' αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο.

Έφη Θώδη

Θα κάνω ότι μου ζητήσεις,
θα κάνω ότι μου ζητήσεις.
Θέλω να ευχαριστηθείς και να με ευχαριστήσεις

Νίκος Δουλάμης

Έρωτά μου τοκογλύφε
γλύφε το κορμί μου γλύφε

Και τέλος μια συλλογή από τα καλύτερα των δύο Εθνικών Οδών και του συνολικού επαρχιακού και αγροτικού Οδικού Δικτύου:

Θέλω στο σώμα σου σαν μπω, να με χτυπάς με το σαμπώ.

Τα ματάκια σου με καιν γιατί είσαι μανεκέν.

Μείνε μαζί μου έγγυος, είμαι πολύ φερέγγυος.

Σε βρίσκω πολύ κύριο, αλλά περνάω κλιμακτήριο.

Μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Άγιο Γεώργιο.

Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα,
μα ξαφνικά κατάλαβα πως έλειπε η σέλλα.

Wednesday, October 04, 2006

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο ή Ωδή στη σάκα

Πριν δεκαπέντε μέρες περίπου ήμουν καλεσμένη σε ένα σπίτι για φαγητό. Στο σπίτι βρισκόταν και ένα αγοράκι που πήγαινε Γυμνάσιο, αν θυμάμαι καλά Δευτέρα ή Τρίτη τάξη. Εκεί που μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων (για το Μπομπ Σφουγγαράκη, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια χειρός και άλλα καυτά θέματα), μου είπε ότι πριν λίγες μέρες είχε αγοράσει καινούργια σάκα. "Μια Polo γερή, για να μου κρατήσει και μέχρι το Λύκειο".

Και με έπιασε ξαφνικά μιά απίστευτη θλίψη για το παιδάκι αυτό, γιατί οι φραγκοφονιάδες οι γονείς του του στερούν ακόμη και το δικαίωμα στο όνειρο. Ήταν ανάγκη να του πουν ότι θα κρατάει την ίδια τσάντα τα επόμενα 4 τουλάχιστον χρόνια; Έλεος. Ειδικά στις ηλικίες αυτές τα 4 χρόνια πρέπει να φαντάζουν αιώνες -ατελείωτοι αιώνες με την ίδια μονόχρωμη Polo.

Θυμήθηκα την απίστευτη χαρά που κάναμε σαν παιδιά με τα καινούργια μας σχολικά είδη, κασετίνες, τετράδια, ξύστρες, μολύβια, και κυρίως με τη σάκα! Ευτυχώς οι δικοί μου, αν και δεν μας έτρεχαν τα λεφτά από τα μπατζάκια, δεν με έκαναν να αισθάνομαι ότι κλέβω εκκλησία όταν μου αγόραζαν τα σχολικά μου και φυσικά κάποια χρονιά μπορεί να κρατούσα τη σάκα της προηγούμενης.

Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι ότι όταν πήγα στο Γυμνάσιο ήθελα να μην κρατάω πιά την κλασική σάκα-φάκελο, αλλά κάτι διαφορετικό
και κυρίως μοντέρνο!

Example


Στην πρώτη Γυμνασίου είχα μια τσάντα κρεμαστή μπλε σκούρα με λευκές γραμμές σε τετραγωνικό δικτυωτό, με άσπρο χερούλι και φερμουάρ από πάνω (σαν την κόκκινη της φωτογραφίας). Πήγαινε ασορτί με τα Ζήτα Ελλάς που φορούσα την ίδια χρονιά. Διότι πρέπει να αναφέρω ότι στην αρχή κάθε χρονιάς η μαμά μου μου έπαιρνε απαραιτήτως και καινούργια αθλητικά παπούτσια!

Example


Δυστυχώς λοιπόν, η σάκα και τα παπούτσια της χρονιάς εκείνης ήταν επιλογές της μαμάς μου, τις οποίες μίσησα την ίδια τη στιγμή της αγοράς, αλλά δεν είχα τη δύναμη να αντισταθώ και να διαλέξω. Ευτυχώς η μαμά μου το κατάλαβε και έκτοτε διάλεγα αυτά που μου άρεσαν.

Στη Δευτέρα Γυμνασίου θυμάμαι ότι φόρεσα τα ωραιότερα αθλητικά παπούτσια όλου του πλανήτη Γη: κάτι λευκά Nike με ροζ λογότυπο και λεπτομέρειες! Απίστευτα ωραία! Και μάλιστα τα φορούσα με κοντά σοσόνια με φουντίτσα στο πίσω μέρος, τα οποία, αν θυμάστε, έγιναν μόδα εκείνη την εποχή. Φόρεσα κι άλλα ωραία αθλητικά έκτοτε, αλλά σας βεβαιώ τίποτα δεν συγκρίνεται με εκείνα τα ροζ Nike!

Στην Τρίτη Γυμνασίου άνοιξε στον Πειραιά το κεντρικό κατάστημα Glou στη γωνία Κολοκοτρώνη και Τσαμαδού και από εκεί αγόρασα παπούτσια και τσάντα Puma! Είχα αρχίσει να ξεπερνάω τη ροζ περίοδο και πλέον κινούμουν στην γκάμα του γκρι-μαύρου. Πολύ μοντέρνες επιλογές!!

Τέλος πάντων, μη σας κουράσω περισσότερο. Οι καινούργιες τσάντες, τα καινούργια σχολικά είδη, τα καινούργια παπούτσια ήταν μια από τις χαρές που είχαμε όταν ξεκινούσε το σχολείο. Τι δηλαδή; Να χαρώ που θα κάναμε εκείνη τη χρονιά στην τάξη την Ιφιγένεια εν Ταύροις;

Όσοι από σας έχουν παιδιά, και βέβαια με την προϋπόθεση ότι δεν αντιμετωπίζετε πρόβλημα επιβίωσης (οπότε κόψτε τη σύνδεση στο Ίντερνετ), μη στερείτε από τα παιδιά σας αυτές τις χαρές. Κάντε σε κάτι άλλο οικονομία, όχι στη σάκα των παιδών....