80's revival! ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...

Wednesday, April 12, 2006

Η Ιφιμέδεια πάει σινεμά

Η πρώτη ταινία που είδα στο σινεμά ήταν τα Σαγόνια του Καρχαρία Νο 3.

Νομίζω πήγαινα στην έκτη δημοτικού και με συνόδευσε ο μπαμπάς μου σε έναν κινηματογράφο στο Πασαλιμάνι, στο Καπιτόλ. Το Καπιτόλ ήταν περίπου εκεί που βρίσκονται σήμερα τα Goody's ή λίγο πιό πάνω. Σχεδόν δίπλα ήταν και ένας ακόμη κινηματογράφος, το Παλλάς, και παραπάνω στη Σωτήρος το Ολύμπιον. Λίγο πιό κάτω, στο χώρο που καλύπτουν σήμερα τα Carrefour ήταν το Σπλέντιτ (sic). Τέσσερις κινηματογράφοι σε πολύ κοντινή απόσταση -ένα είδος multiplex της εποχής!!! (Σημ. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς τους)

Τέλος πάντων, από τα Σαγόνια του Καρχαρία απέκτησα κι εγώ -όπως και πολλοί άνθρωποι ανά τον πλανήτη- τη φοβία ότι καθώς κολυμπώ θα μου δαγκώσει το πόδι ένας καρχαρίας... Έκτοτε πατάω τσιρίδες ξαφνικά μέσα στη θάλασσα μόλις με ακουμπήσει φύκι και γίνομαι ρεζίλι σε διάφορες παραλίες.
Τέλος πάντων, αν έχεις δει την ταινία έστω μόνο 7 φορές αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημά μου.

Περισσότερο πάντως από την ίδια την ταινία εντυπωσιάστηκα από το μέσον! Ο κινηματογράφος! Ούτε οι ιθαγενείς που αντίκρυσαν την Νίνια, την Πιντα και την Σάντα Μαρία με τον Κολόμβο καβάλα δεν ένιωσαν τέτοιο δέος..

Η δεύτερη ταινία που είδα ήταν ένα επικορομαντικό αριστούργημα -κλασικό της δεκαετίας των 80:
ΒΑΣΙΚΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
με το γνωστό καλτ καστ Ψάλτη, Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, κλπ.

Αγαπητέ αναγνώστη δεν θέλω να υποτιμήσω τη νοημοσύνη σου με το να επαναλάβω την υπόθεση ή άλλα τεχνικά στοιχεία της ταινίας. Καλά, έστω, θα αναφέρω μόνον τις δύο αγαπημένες μου σκηνές.

ΣΚΗΝΗ 1: Ο Πάνος (Μιχαλόπουλος) συναντά την Έφη (Πίκουλα) μέσα στη ντίσκο. Κοιτάζονται, και ενώ οι υπόλοιποι γύρω τους κινούνται σε slow motion, οι δύο νέοι βυθίζονται ο ένας στο βλέμμα του άλλου.

Τι να σχολιάσω τώρα; Την ποιητική σκηνή; Την σκηνοθετική πρωτοτυπία; Δεν θα σχολιάσω τίποτα γιατί νυστάζω.

ΣΚΗΝΗ 2: Το καλύτερο μουσικό διάλειμμα ταινίας (ίσως όλων των εποχών): Ο Θέμης Αδαμαντίδης ερμηνεύει με μαλλί άφρο το Πονάμε Όσοι Αγαπάμε... Όσοι αληθινά ρομαντικοί εκεί έξω θα με καταλάβουν, για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει σωτηρία.

Η τρίτη ταινία που είδα στο σινεμά ήταν Ο Πόλεμος των Άστρων 3 (Η Επιστροφή των Jedi). Δεν μου άρεσε.

6 Comments:

Blogger electroman said...

Mhn xehnas to ela n'agapithoume darling me to thriliko tragoudi:

Come to Greece gia na th breis,
Na glentisoume together
I anamnish ap'to Greece
tha sou meinei gia forever...

kai fusika th Rena Pagkrati na tragoudaei:

Goustaro ena paidi
paidi polu paidi!

3:13 PM

 
Blogger Ιφιμέδεια said...

Ηρακλή μου,

είσαι και εσύ παιδί των 80's. Είναι φανερό.
Όλα όσα αναφέρεις έχουν θέση εδώ και μάλιστα προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να συνεισφέρουν όπως εσύ!

Ώστε λοιπόν.. περιμένουμε κι άλλα contributions

1:09 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Εγώ θυμάμαι ότι πρωτοείδα στο σινεμά τον Ε.Τ. Ναι αυτό είναι Κι άσχετο - στο δημοτικό αν θυμάμαι πρώτη φορά επαγγελματικό θέατρο " Μύθους τους Αισώπου" με την Καίτη Ιμπροχώρη (μας είχε πάει η δασκάλα να πάρουμε κι αυτόγραφα απ' την ηθοποιό)

Καλά ρε συ Ιφι που θυμάσαι τόση λεπτομέρεια...Αχ αλί σ'εμας που μας φάγανε οι δυστυχισμένοι έρωτες

10:06 PM

 
Anonymous Anonymous said...

Εγώ είχα και μπλούζα Γιώργος Σαλαμπάσης " Σ'αγάπαω μ'ακούς σ' αγαπάω σου λέω"

10:09 PM

 
Blogger Ιφιμέδεια said...

Αυτή τη μπλούζα -αν την έχεις ακόμη- τη θέλω ΚΟΛΑΣΜΕΝΑ!

Το κεφάλαιο μπλούζα όπως καταλαβαίνεις αξίζει χωριστής μνείας...

12:04 AM

 
Blogger ci said...

Wow! Η ταινία σταθμός με το τραγούδι ορόσημο! Ο Θέμης με άσπρο σακάκι (και κόκκινο πουκάμισο??)
Από ταινία, gremlins επίσης, και το θρυλικό Fame - αυτό και σε σειρά!

10:59 AM

 

Post a Comment

<< Home