Παφ και τάληρο

Ο πιό αγαπημένος μου ηθοποιός-θεράπων της κινηματογραφικής τέχνης της βιντεοκασέτειας περιόδου είναι ο Νίκος Παπαναστασίου.

Το opus magnum του είναι κατά τη γνώμη μου ο Λαλάκης ο Εισαγόμενος. Ένα καταπληκτικό δημιούργημα που συνδυάζει όχι μόνο την κωμωδία στην καλύτερη στιγμή της αλλά και το στοιχείο του σουρεαλισμού με τρόπο που μόνον ένας Αλμοδοβάρ θα μπορούσε αληθινά να εκτιμήσει και να τιμήσει.

Δεν είναι τυχαίο ότι η επιτυχία αυτή άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στην εποχή της. Ο κος Παπαναστασίου ως Λαλάκης πρωταγωνίστησε στην υπερ-επιτυχημένη εκστρατεία τόνωσης της ελληνικής αγοράς με το γνωστό σύνθημα: "Ο Επιμένων Ελλη-νικά". Εγώ τουλάχιστον θυμάμαι ακόμη τα χαρακτηριστικά τηλεοπτικά σποτ καθώς και τις αφίσες που ήταν κολλημένες στα μπλε λεωφορεία.

Αντιγράφω εδώ από το εκπληκτικό site cine.gr τη φιλμογραφία του κου Παπαναστασίου και σας καλώ, όχι μόνο να απολαύσετε τους τίτλους, αλλά και να διακρίνετε την ειδοποιό διαφορά μεταξύ των ταινιών του '60 και του '70 σε σχέση με αυτές του '80.

Ο Αγκαλιτσας (1985)

Λαλακης ο Εισαγομενος (1984)

Ο Παπασουζας Φαντομας (1983)

Παπασουζας (1983)

Απιθανοι αλλιωτικοι ωραιοι (1982)

Κομαντος με τα Μανουλια (1982)

Η Νονα (1981)

Το Μεγαλο Ρουθουνι (1981)

Το Ξενο ειναι πιο Γλυκο (1981)

Καθενας με την Τρελλα του (1980)

Ο Ποδογυρος (1980)

Τωρα θελω τωρα (1980)

Υποψηφιοι Βουλευτες και Βουλευτινες (1980)

Με Φοβο και Παθος (1972)

Κρεββατομουρμουρα (1971)

Ο Μανωλιος ξαναχτυπα (1971)

Ο Δασκαλακος ηταν Λεβεντια (1970)

Ο Νανος και οι επτα Χιονατες (1970)

Φουκαραδες και Λεφταδες (1970)

Γυμνοι στο Δρομο (1969)

Ο Ανθρωπος της Καρπαζιας (1969)

Αναμεσα σε δυο Γυναικες (1967)

Μια Γυναικα Κατηγορειται (1966)

Ιστορια μιας Ζωης (1965)

Κοριτσια για Φιλημα (1965)

Ραντεβου στον Αερα (1965)

Τεντυ Μποϋ Αγαπη μου (1965)

Ο Λαγοποδαρος (1964)

Ερωτικα Παιχνιδια (1960)