Η υγιεινή διατροφή βλάπτει σοβαρά την υγεία

Φίλτατοι αναγνώστες,

απόψε θα κάνουμε κανονική ανασκαφή στα βάθη του χρόνου. Και ίσως συγχρόνως ένα τεστ μνήμης.

Δυστυχώς, όπως έχω δηλώσει, η μνήμη μου όσον αφορά τις χρονολογίες είναι πολύ αδύνατη, ώστε δεν μπορώ να σας τοποθετήσω με ακρίβεια στο χρόνο. Νομίζω ότι πήγαινα Δευτέρα Γυμνασίου, άρα υπολογίζω... 1984 ή 1985, μπορεί και 1986..

Εκείνη τη χρονιά λοιπόν η παραγωγή των ροδάκινων στην Ελλάδα ήταν προφανώς μεγαλύτερη από την κατανάλωση ή διάθεση σε όποιες άλλες εμπορικές οδούς και προκειμένου να γλυτώσουν τα εύγευστα φρούτα από τη μοίρα της χωματερής... κατέληξαν στα σχολεία! Δεν ξέρω ποιός κρατικός φορέας -προφανώς σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας- αποφάσισε να γίνουν τα ροδάκινα χυμός που διατέθηκε δωρεάν στους μαθητές.

Ο χυμός ήταν μέσα σε κάτι μεγάλα κυλινδρικά κονσερβοκούτια μπρονζέ χρώματος (περιγραφή ε;), πολύ βαριά το καθένα τους στη μεταφορά! Θυμάμαι ότι στο τέλος των μαθημάτων μας έστελναν στο Γυμναστήριο του σχολείου που ήταν γεμάτο τέτοιες κονσέρβες και οι καθηγητές μας παρότρυναν να πάρουμε από δύο τέτοιες κονσέρβες κάθε φορά (προφανώς για να αδειάσει κάποτε το Γυμναστήριο...).

Η φαεινή ιδέα του Υπουργείου Παιδείας ήταν για μένα εφιάλτης. Εκτός από το γεγονός ότι δεν μου άρεσε ο εν λόγω χυμός γιατί ήταν πολύ παχύρευστος και σιχαινόμουνα την τσίγκινη κονσέρβα, τραβούσα και τον παθών μου τον τάραχο για να τα κουβαλήσω! Ας υπολογίσει κανείς εδώ το βάρος της σχολικής τσάντας γεμάτης βιβλία και τετράδια + 2 τέτοιες τεράστιες κονσέρβες καθώς επίσης και το γεγονός ότι για να γυρίσω στο σπίτι μου από το σχολείο ανέβαινα με το πόδια όλο το λόφο της Καστέλλας (όσοι ξέρουν καταλαβαίνουν..), ε παίρνετε μια ιδέα...Άσε που τότε ήμουνα μια σταλιά άνθρωπος: 1,60 ύψος και καμιά 50 κιλά..

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μαθηματικός για να καταλάβει ότι οι χυμοί ροδάκινο εκείνης της χρονιάς έβλαπταν σοβαρά την υγεία μου! Έφτανα στο σπίτι λαχανιασμένη, ιδρωκοπημένη, με καμιά 200 παλμούς! Από θαύμα γλύτωσα την υπέροχη κορμοστασιά μου από το καμπούριασμα! Κι από πείσμα, ζήτημα είναι να ήπια κανά δυό ποτήρια από αυτό το βρωμερό χυμό (μου πονούσε και η κοιλίτσα μου!).

Ώστε λοιπόν δεν έχω δίκιο που έβαλα αυτόν τον τίτλο στο ποστ;