Η "σωστή συμπεριφορά"

Έκθεση 13η
Πειραιάς, 14 Φεβρουαρίου 1983

Θέμα: "Τι να κάνουμε τις πολλές γνώσεις αν δε μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε σωστά, επειδή μας λείπει ο καλός χαρακτήρας και η σωστή συμπεριφορά."

Αφιερωμένο από ένα αφελές ενδεκάχρονο όπου δει...

Είναι πρωί. Έχει ξημερώσει από πολύ νωρίς, και οι αχτίνες του ήλιου -που είναι πολύ θαμπός λόγω του νέφους- έχουν αγκαλιάσει την μικρή μας πόλη. Περπατώ με τη μητέρα μου. Πηγαίνουμε στα γύρω μαγαζιά και αγοράζουμε τα απαραίτητα τρόφιμα.

Όμως έξω από ένα παντοπωλείο γίνεται μεγάλη φασαρία. Κάποιοι μαλώνουν. Πλησιάζουμε. Ένας ευέξαπτος κύριος με πολύν κακό χαρακτήρα -όπως φαίνεται- μαλώνει με τον παντοπώλη.
- Τα τρόφιμα που πουλάτε, λέει ο κύριος, είναι άχρηστα. Δεν μπορείτε να τα πουλάτε στο κοινό.
- Κύριε, φώναξε ο παντοπώλης, πώς μπορείτε και δυσφημείτε τα τρόφιμα που πουλώ;

Ο κύριος συνέχισε να βρίζει με ακόμα θρασύτατες διαλέκτους [sic] τον φτωχό παντοπώλη. Προχωρήσαμε. Θυμήθηκα τον κύριο αυτόν. Τον είχα δει να βγαίνει από ένα δικαστήριο. Αυτός ο άπρεπος χαρακτήρας του και η κακή του συμπεριφορά, είχαν κάνει όλους τους γείτονες να σαστίσουν.

Αν και είχε πολλές γνώσεις δεν μπορούσε να τις αξιοποιήσει.Είχε δείξει τον πραγματικό του εαυτό και τη συμπεριφορά του. Πριν ήταν υπόδειγμα χαρακτήρα, αξιοπρέπειας, συμπεριφοράς. Όλοι οι γείτονες μιλούσαν γι'αυτόν. Νομίζω ότι θα'πρεπε να ντρέπεται γι'αυτή του τη συμπεριφορά.

- Βλέπεις, μου είπε η μητέρα μου, βλέπεις τη συμπεριφορά αυτού του κυρίου;
- Ναι, απάντησα με λίγη νωχέλεια, αλλά τι σημασία έχει;
- Κάθησε να σου εξηγήσω: είδες ότι ο κύριος αυτός διέθετε πολλές γνώσεις. Τι να τις κάνει όμως αφού δεν μπορεί να τις αξιοποιήσει, αφού έχει έλειψη καλού χαρακτήρα και κατάλληλης συμπεριφοράς;

Το πάθημα ας γίνει μάθημα

(Σκηνή απο την ταινία των Stan Laurel και Oliver Hardy, Their First Mistake, 1932)

Έκθεση 19η

Πειραιάς, 4 Απριλίου 1983

Θέμα: "Το πάθημα ας μας γίνει τουλάχιστον μάθημα"

Όλοι στη ζωή μας κάνουμε λάθη. Λάθη μεγάλα, λάθη μικρά. Πρέπει όμως τα λάθη μας αυτά να μας συνετίζουν και να μας προβληματίζουν.
Λάθη κάνουν οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή. Στό δρόμο, στο σχολείο και αλλού.
Στο δρόμο, ο μπακάλης κάνει το λογαριασμό της κυρίας. Λάθος το αποτέλεσμα. Την επόμενη μέρα ξανακάνει λάθος.
Ένας χρηματιστής κάνει λάθος στον τόκο. Την άλλη εβδομάδα το ξανακάνει.
Αυτά τα λάθη ίσως είναι λίγο ασήμαντα, υπάρχουν όμως σπουδαιότερα και αξιοπρόσεκτα λάθη.
Ένα παιδί δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Το παραμικρό λάθος μπορεί να του μειώσει τους βαθμούς.
Μιά εκτόξευση ενός διαστημικού λεωφορείου. Το παραμικρό λάθος αφήνει τους αστροναύτες ανελέητους [sic] στο διάστημα.
Μια δύσκολη εγχείρηση ενός ασθενή του θαλάμου της εντατικής παρακολούθησης. Το ελάχιστο λάθος στοιχίζει τη ζωή στον άτυχο ασθενή.
Γι'αυτό καθένας πρέπει να κάνει σωστά τη δουλειά του και να προσέχει κάθε λάθος της. (συμπλήρωση από το δάσκαλο: "πριν είναι πολύ αργά")

Παροιμίες σχετικές είναι: Του φρονίμου το παιδί πριν πεινάσει μαγειρεύει, Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.
Όλες οι παροιμίες του λαού μας είναι φωτεινό παράδειγμα στο χειροπιαστό σκοτάδι της κοινωνίας.

Ο καλός χριστιανός

Θέμα: "Πότε κατά τη γνώμη σας ένας άνθρωπος είναι καλός ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;"

Κατά τη γνώμη μου ένας άνθρωπος είναι καλός χριστιανός όταν:

Τηρεί το λόγο του Θεού και κάνει καλές πράξεις όχι για να επιδειχτεί στους άλλους αλλά γιά να βοηθήσει τον πλησίον του αν εκείνη τη στιγμή κινδυνεύει ή βρίσκεται σε κάποια κρίσιμη κατάσταση της ζωής του.

Επίσης είναι καλός χριστιανός όχι όταν αποφεύγει τα θρησκευτικά του καθήκοντα μα όταν συχνάζει στους ιερούς τόπους (ναούς) μαζικής αγάπης προς το Θεό.

Και κατά τη γνώμη μου αν κάποιος τηρεί τα παραπάνω δεν θα υπάρξει πόλεμος μεταξύ των λαών μα θα βασιλεύει η ειρήνη, η αγάπη και η ασφάλεια.

Τα σχολεία ξανανοίγουν!

Έκθεση 8η

Πειραιάς, 6 Δεκεμβρίου 1982

Θέμα: "Το σχολείο μου"

Το σχολείο μου βρίσκεται στην οδό Ζέας 81. Περιλαμβάνει έξι αίθουσες οι οποίες πλημμυρίζουν από παιδιά που το αγαπούν.

Ένα από αυτά τα παιδιά είμαι και εγώ και αγαπώ το σχολείο μου. Είναι ένα αγαπητό κτίριο που βρίσκεται λες ανάμεσα από θηρία εννοώντας -ποιές άλλες- τις πολυκατοικίες που βρίσκονται γύρω του.

Είναι ένα μονόροφο κτίριο γεμάτο γνώση. Είναι το πιό σοφό κτίριο στη γειτονιά μου.

Το κτίριο αυτό περιλαμβάνει και τη δική μου αίθουσα. Εκεί βρίσκονται τόσα πράγματα που μας συντροφεύουν στο μάθημά μας. Είναι πρώτα ο πίνακας πράσινος με τα άσπρα του γράμματα, η μικρή βιβλιοθήκη με τα όργανα της χημείας και της γεωμετρίας και πάνω απ'όλα το θρανίο όπου γράφομε.

Τα παιδιά της τάξης μου αποτελούν την έκτη τάξη που έχει τα πρωτεία ανάμεσα σ'όλες τις τάξεις.

Από εδώ πέρασαν παιδιά που βρίσκονται τώρα στο Πανεπιστήμιο και στις Ανώτερες Σχολές.

Το σχολείο αποτελεί την πρώτη έδρα του παιδιού και όλοι το σέβονται και το αγαπούν. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί που καταστρέφουν τα διάφορα έπιπλά του, μα κατά βάθος το αγαπούν κι αυτοί.

Το σχολείο είναι ένα πνευματικό κέντρο που συγκεντρώνει τόσα παιδιά κάθε μέρα για να απολαύσουν τη χαρά της γνώσης.

Μετά από σένα το χάος

Δεν θα γράψω πολλά για το θρύλο του Γιάννη Φλωρινιώτη... Έχουν μιλήσει άλλοι αξιότεροι από μένα.

Ήθελα μόνο να του πω κι από εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί είναι αυτό που είναι: ένας άνθρωπος γεμάτος κέφι και φαντασία, ένας αληθινός showman, ένας καλλίφωνος πρίγκιπας της νύχτας με τραγούδια γεμάτα αγάπη, τρυφερότητα, απόλυτο έρωτα, αλλά και φιλοσοφική διάθεση...Ναι, αγαπητοί μου αναγνώστες, φιλοσοφική διάθεση.

Το πιό αγαπημένο μου τραγούδι του είναι το Χάος που οι στίχοι του αποτελούν θα έλεγα μια προσωκρατικής λιτότητας προσέγγιση στην ψυχολογία του Νεοέλληνα:

Μεγάλε,
είσαι ο πρώτος Μεγάλε (Μεγάλε),
μετά από σένα το Χάος (Μεγάλε),
μετά το Χάος πάλι εσύ...

Σεβαστέ μου κύριε Φλωρινιώτη,
επιτρέψτε μου να σας απευθύνω το ίδιο αυτό τραγούδι
Μετά από εσάς το Χάος, μετά το Χάος πάλι εσείς!

Και κάτι τελευταίο -διότι από αυτό το μετερίζι έχω πάρει απόφαση να εξομολογούμαι τα πάντα. Το πιό τρελλό μου όνειρο είναι να χορέψω στο μπαλέτο του μεγάλου κυρίου Γιάννη Φλωρινιώτη. Το ξέρω ότι είναι απολύτως απραγματοποίητο, αλλά δεν μπορεί κανείς να πάψει να ονειρεύεται, έτσι δεν είναι;

(Συμβιβάζομαι και με τρίτο ρόλο σε επανέκδοση της εκπληκτικής του ταινίας "Το Κορίτσι του Μπαρ".)