80's revival! ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...

Monday, June 19, 2006

Το πάθημα ας γίνει μάθημα


(Σκηνή απο την ταινία των Stan Laurel και Oliver Hardy, Their First Mistake, 1932)

Έκθεση 19η
Πειραιάς, 4 Απριλίου 1983
Θέμα: "Το πάθημα ας μας γίνει τουλάχιστον μάθημα"

Όλοι στη ζωή μας κάνουμε λάθη. Λάθη μεγάλα, λάθη μικρά. Πρέπει όμως τα λάθη μας αυτά να μας συνετίζουν και να μας προβληματίζουν.
Λάθη κάνουν οι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή. Στό δρόμο, στο σχολείο και αλλού.
Στο δρόμο, ο μπακάλης κάνει το λογαριασμό της κυρίας. Λάθος το αποτέλεσμα. Την επόμενη μέρα ξανακάνει λάθος.
Ένας χρηματιστής κάνει λάθος στον τόκο. Την άλλη εβδομάδα το ξανακάνει.
Αυτά τα λάθη ίσως είναι λίγο ασήμαντα, υπάρχουν όμως σπουδαιότερα και αξιοπρόσεκτα λάθη.
Ένα παιδί δίνει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Το παραμικρό λάθος μπορεί να του μειώσει τους βαθμούς.
Μιά εκτόξευση ενός διαστημικού λεωφορείου. Το παραμικρό λάθος αφήνει τους αστροναύτες ανελέητους [sic] στο διάστημα.
Μια δύσκολη εγχείρηση ενός ασθενή του θαλάμου της εντατικής παρακολούθησης. Το ελάχιστο λάθος στοιχίζει τη ζωή στον άτυχο ασθενή.
Γι'αυτό καθένας πρέπει να κάνει σωστά τη δουλειά του και να προσέχει κάθε λάθος της. (συμπλήρωση από το δάσκαλο: "πριν είναι πολύ αργά")

Παροιμίες σχετικές είναι: Του φρονίμου το παιδί πριν πεινάσει μαγειρεύει, Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.
Όλες οι παροιμίες του λαού μας είναι φωτεινό παράδειγμα στο χειροπιαστό σκοτάδι της κοινωνίας.

6 Comments:

Blogger spiretos72 said...

episeis sxetikes paroimies:
"kalio pente kai sto xeri para deka kai karteri" kai "fila xila gia to marti na mi kapseis ta paloukia"

10:08 AM

 
Blogger enteka said...

απιστευτο! έπρεπε να ήσουν στο παιδικό υπουργείο προπαδάνδας! :)

5:10 AM

 
Blogger enteka said...

ιφιμέδεια πρέπει να γράψεις ποστ με τις αναμνήσεις με τα κάλαντα και τον αντρέα (how more 80s can you get!) Και μαζί και την φωτο!
:)

7:19 PM

 
Blogger Ιφιμέδεια said...

Έντεκά μου θα το σκεφτώ.
Είναι πρόταση-πρόκληση αυτό!

6:40 AM

 
Blogger Idάκι said...

Ιφιμέδεια, η τελευταία ατάκα με τσάκισε!! Αυτό το χειροπιαστό σκοτάδι... καλά βάζω στοίχημα ότι έκανε το σταυρό της η δασκάλα!

Τέλειο μπλογκ, αν και ήμουν νιάνιαρο τότε, μου θυμίζει πράγματα :))

6:33 AM

 
Blogger Ιφιμέδεια said...

Κι εγώ νομίζω ότι η τελευταία ατάκα είναι όλα τα λεφτά. Σαν πρόδρομος του Ευαγγελάτου ακούγεται! Άστα!

12:22 PM

 

Post a Comment

<< Home