Τιραμισού
Μετά την "Αλλαγή" του '81 -σε λίγο καιρό θα συμπληρώσουμε 25 χρόνια έτσι παρεμπιπτόντως- αισθανόμουν ότι όλοι θέλαμε να είμαστε πιό μοντέρνοι, πιό τολμηροί και βαθμηδόν -ειδικά μετά την ένταξή μας στην Ε.Ο.Κ.- πιό Ευρωπαίοι βρε αδελφέ.
Συνηθίζονταν άλλωστε βαθμηδόν τα ιδιωτικά ταξίδια στην Ευρώπη. Δεν χρειαζόταν να είσαι πολυεκατομυριούχος γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας για να "πεταχτείς" να κάνεις τα ψώνια σου μέχρι το Λονδίνο (βλ. σχετικό επεισόδιο Ρετιρέ, μην τα ξαναλέμε).
Άρχισε να πεθαίνουν πιά η Ελβιέλα και τα φρικαλέα Ζήτα Ελλάς. Είχε έρθει ο καιρός για Nike, Puma και -το σπουδαιότερο- Asics Tiger (άλλωστε ακούγαμε την ίδια εποχή και το the Eye of the Tiger). Τέρμα τα γιακαδάκια και οι φούστες πλισέ. Είχε έρθει η ώρα των baggy παντελονιών, της μπλούζας με μανίκι-νυχτερίδα. Είχε έρθει η Ώρα του Λαμέ. Αμέ.
Στο πλαίσιο της νέας πολιτιστικής πραγματικότητας εντάχθηκε στη ζωή μας και το Τιραμισού.
Το τι Τιραμισού φάγαμε εκείνα τα χρόνια δε λέγεται!
Πήγαινες επίσκεψη και ήθελες να εντυπωσιάσεις; Βέβαιη η επιτυχία σου στον κοινωνικό κύκλο αν εμφανιζόσουν με τούρτα Τιραμισού!
Είχες γιορτή και ήθελες να κάνεις το κομμάτι στους καλεσμένους σου; Σέρβιρες από ένα κομμάτι Τιραμισού!
Ήσουν σνομπ αλλά γλυκατζής; Έτρωγες το Τιραμισού σου με ύφος ειδήμονα -Α, μα εσύ το ήξερες ήδη από τα ταξίδια σου στην Ιταλία...πφφφ.
Δεν ήταν μόνον ένα δημοφιλέστατο και εύγευστο γλυκό. Ήταν και κάτι παρά πάνω: μια πολύ ωραία ευκαιρία να ξεκινήσεις συζήτηση και να φανείς πνευματώδης. "Ξέρετε τι σημαίνει Τιραμισού; Ααααα, μα στα Ιταλικά σημαίνει "Σήκωσέ με". Μισόγελα στο σαλονάκι της θείας.
Νέοι, γέροι και παιδιά ανεξαιρέτως γνώρισαν και λάτρεψαν το.. ναι το Τιραμισού. Το φάγαμε μέχρι που το αηδιάσαμε.
Ειλικρινά τώρα. Σκεφτείτε. Πόσο καιρό έχετε να φάτε Τιραμισού;
[Στο ποστ αυτό η λέξη Τιραμισού γράφτηκε συνολικά 10 φορές (μαζί με τον τίτλο και αυτή την παρένθεση)]
posted by Ιφιμέδεια at 5:28 AM
7 Comments:
Σταδιακά όλοι και όλες έμαθαν να φτιάχνουν τιραμισού και για όσους δεν είχαν ζαχαροπλαστικό ταλέντο υπήρχαν και τα έτοιμα. Πανικός, πώς θα ξεχώριζαν στο εξής οι connoisseurs από τους "βλάχους" (τουλάχιστον μέχρι να έρθει η νέα ζαχαροπλαστική μόδα); Μα με την χρήση του σωστού τυριού!
Η τούρτα ερχόταν στο σαλόνι και δήθεν αθώα ακουγόταν : "το έφτιαξα με μασκαρπόνε, όχι με τυρί κρέμα..."
9:29 AM
Καλές μου ντροπαλές μικρές ατάκες,
εσείς μου φαίνεται ότι θα κάνατε μεγάλη εντύπωση με τις γνώσεις σας τη χρυσή εκείνη δεκαετία! Ιδέαν δεν έχω πώς φτιάχνεται το Τιραμισού ομολογώ η κόρη η ακαμάτρα!
Σας ευχαριστώ για την συνεισφορά!
11:07 AM
Τι πλάκα! Εστω κι αν το τιραμισού είναι ένα από τα ελάχιστα γλυκά που δεν τρώω (μαζί με τα τουλουμπάκια και το κανταϊφι). Την ίδια εποχή, νομίζω, μπήκαν λίγο στο περιθώριο τα πολίτικα γλυκά, ακόμα κι αν ήταν από σικ ζαχαροπλαστεία. Επίσης έγιναν ντεμοντέ οι "πάστες" που λάτρευα και λατρεύω. Και λίγο αργότερα, αναδείχθηκαν τα ζαχαρολαστεία-σταρ, τύπου "Despina" ή "Pastry Family". Σου 'ρχοταν λίγο παραπάνω, αλλά πάντα μία διάφανη σακούλα από αυτά τα δύο ζαχαροπλαστεία έκανε τη διαφορά σε σχέση με την πατροπαράδοτη "Ζαχαροπλαστική - Αρτοποϊία, τα ωραία Γιάννενα" της γειτονιάς σου.
11:52 AM
Μάλλον θα πρέπει να ευχαριστήσετε την μητέρα μου, δεν έφτιαχνα εγώ τιραμισού καθότι μικρός, όχι ότι φτιάχνω τώρα.
Η μητέρα μου πάντως, εάν και της αρέσουν τα σιροπιαστά, ξέρει μόνο patisserie. Μπορεί και να επιρρεάσθηκε από την μόδα.
3:59 PM
ΌΛΑ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΔΟΚΙΜΑΣΑ ΤΟ ΠΡΟΦΙΤΕΡΟΛ ΤΟΥ "ΑΝΔΡΙΑΣ".
ΜΕΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΗΚΕ, ΤΟ ΜΙΛΦΕΙΓ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ ΠΟΥ ΕΚΤΟΠΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΓΛΥΚΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΤΙ ΚΟΙΛΙΟΔΟΥΛΟΣ ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΤΙ ΙΔΑΙΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ 80'S.
AYTO TO TIRAMISOY ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΜΠΑΘΗΣΑ ΠΟΤΕ. ΚΑΤΙ ΑΦΡΑΤΟ ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΑΝΤΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
ΛΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΕΒΗΚΕ ΤΟ ΖΑΧΑΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΙΤΕΡΟΛ;;;;; ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ;;;
ΠΙΘΑΝΩΣ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΑΝΕΒΑΣΤΙΚΟ ΜΑΛΛΟΝ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ
4:10 PM
Τέλειο ποστ, Ιφιμέδεια!Ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που ο πατέρας μου , μας έφερε τιραμισού από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς!Γύρω στο 1985, νομίζω.Ήταν, λέει ένα καινούργιο, πολύ νόστιμο γλυκο!Η αδελφή μου ενθουσιάστηκε, εμένα με αηδίασε και ακόμη το θεωρώ το χειρότερο γλυκό που κυκλοφορει!
Πώς αλλάζουν τα πράγματα, urbane71!Τα πολίτικα ζαχαροπλαστεία εκτοπίστηκαν τη δεκαετία του 80 , για να ξαναέρθουν δυναμικά στο προσκήνιο το καλοκαίρι του 2005, λόγω ενός σήριαλ!
2:58 AM
@urbane71: Η πλάκα είναι ότι ούτε εμένα μου αρέσει το Τιραμισού ιδιαίτερα. Καλέ χίλιες φορές τουλούμπα ;)
@ντροπαλές μικρές ατάκες: Ωραία και τα patisserie! Λατρεύω όλα τα γλυκά -ούτως ή άλλως.
@Ιούδα: Το μάτι μου έβγαλες με τα κεφαλαία! Φάε καλέ καμιά σοκολατίτσα: σου'πεσε το ζάχαρο είναι φανερό! Μήπως να συζητήσουμε τα επί προσωπικού πάνω από ένα γιγαντιαίο προφιτερόλ; -κάτι σε εκφυλισμένο Almodovar ακούγεται, αλλά τουλάχιστον θα ευχαριστηθούμε!
@cobden: Έχεις απόλυτο δίκιο για τα πολίτικα. Μέχρι κι εγώ ομολογώ επηρρεάστηκα και τον χτύπησα τον μπακλαβά -που ούτως ή άλλως μου αρέσει.
Προς όλους και γενικώς: Αν ποτέ ξαναπάω Θεσσαλονίκη (που πολύ θα το σκεφτώ) θα είναι μόνο (ΜΟΝΟ) για να ξαναφάω γλυκά από το Χατζή.
11:42 PM
Post a Comment
<< Home