Τρίχες!
Η περμανάντ υπήρξε μια βασική hairstyle επιλογή της δεκαετίας του '80.
Αν ήσουν γυναίκα και ήθελες να είσαι στη μόδα υπήρχαν τρεις βασικές επιλογές:
1. το μαλλί με φράντζες και πλάγια "πτερύγια" (αλα Κρυστλ, Αμάντα κλπ. της Δυναστείας)
2. το μαλλί-χαίτη (αλά Duran-Duran)
και
3. -πολύ συνηθέστερη- η περμανάντ! Κάηκε πολύ μαλλί στη δεκαετία του '80!
Η κάτωθι υπογεγραμμένη είχα σχεδόν πάντοτε μακρύ εντελώς ίσιο μαλλί και συνήθως ως παιδίσκη τα εχτένιζα εις την κλασικήν αλογοουράν. Εκεί όμως προς το Γυμνάσιο, λίγο για να είμαι κι εγώ στη μόδα, λίγο για να τη σπάσω του μπαμπά μου που δεν ήθελε να πειράξω τα ρομαντικά μακριά μου μαλλάκια (τύπου Γενοβέφα), αποφάσισα να κάνω κι εγώ περμανάντ.
Φευ, η μαμά μου με πήρε από το χέρι και με πήγε σε υπόπτου αισθητικής συνοικιακό κομμωτήριο. Έκατσα η καλή σου στην καρέκλα, τύλιγε, τύλιγε, τύλιγε η κυρία το ατελείωτο πυκνό και μακρύ μαλλί στα μπιγκουτί και μετά ... τίποτα. Είχε βάλει πάνω ένα βρωμερό φάρμακο και περιμέναμε να δράσει. Περιμέναμε, περιμέναμε, περιμέναμε. Κάποια στιγμή, όταν η κυρία έβγαλε τα μπιγκουτί αρχίσαμε να μετράμε νεκρούς και τραυματίες: η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική!
Θυμάστε το μαλλί των Jackson-5;
Όχι; Ε, δείτε τη φωτογραφία ...
Μήπως το μαλλί του Θέμη Αδαμαντίδη στο Βασικά Καλησπέρα σας όταν τραγουδάει "Πονάμε όσοι αγαπάμε";
Ναι, ε;
Ε, ένα τέτοιο πράγμα φανταστείτε! Μιλάμε για πολύ φουντωτή αφάνα.
Δεν είχα μούτρα να εμφανιστώ στο σχολείο. Είχα καταστρέψει το γυμνασιακό μου image για πάντα...
Φωτογραφίες από την περίοδο εκείνη υπάρχουν ελάχιστες. Για την ακρίβεια μόνο μία που δεν μπορούσα να μην αφήσω να τραβηχτεί. Στα βαφτίσια του αδελφού μου...
Τα χρόνια πέρασαν. Το τραύμα έμεινε. Περμανάντ δεν ξαναέκανα ποτέ.
posted by Ιφιμέδεια at 1:15 PM
14 Comments:
Πολύ χαρακτηριστικό των 80's η περμανάντ. Θυμάμαι γελάσαμε αφάνταστα με κοπέλες που δεν της πήγαινε καθόλου αλλά το έκαναν για να είναι στη μόδα.
Στους άντρες πάλι το αντίστοιχο χαρακτηριστικό ήταν η χαίτη. Βλέπω σήμερα φωτογραφίες δικές μου και του αδερφού μου και χτυπιέμαι από τα γέλια. Θυμάμαι τις αυστηρές εντολές που έδινα στην κομμώτρια μην τυχόν και μου την πάρει πολύ και μου χαλάσει το image.
3:07 PM
Κοίτα όμως τώρα, που η Τάμτα έκανε το μάλλι της αφάνα και όλοι λένε πόσο της πάει!
Εγώ στα 80s είχα το κλασσικό παιδικό κούρεμα-κράνος...Το μαλλί κάλυπτε όλο το μέτωπο, σε μια ευθεία γραμμή πάνω ακριβώς από τα φρύδια!Τρομερά σέξυ :P ( Δυστυχώς υπάρχουν και πειστήρια!)
Το μαλλί χαίτη μας το ξαναθύμισε εν έτει 2006, με το δικό του μοναδικό τρόπο, ο τραγουδιστής της Ρωσίας στη Eurovision, Dima Bilan...Φοριέται πολύ και σε trendy Αλβανούς, Ρουμάνους και Ρωσοπόντιους!
4:01 PM
Ευχαριστώ το Θεό που παραήμουν μικρή εκείνη την εποχή, αλλιώς με την κουλαμάρα που με δέρνει θα είχα αφαν-ήσει και το δικό μου μαλλί! :) Χάρηκα πολύ που είδα νέο σου ποστ!!
11:28 PM
Το μαλλί στα Φανταστικά 80s πέρασε απο πολλά κύμματα (μη σου πω και 40). Να αναφέρω μερικά που χτύπησαν και τη δική μου κεφαλή:
α)χωρίστρα στη μέση, για αγόρια με τάσεις προς την αμερικάνικη ντίσκο
(ναι! η diana κυλούσε κάποτε και στο δικό μου ροκ αίμα!!!)
β)φράντζα που κάλυπτε το πρόσωπο, αν ξεπερνούσε το πηγούνι σου ήσουν ένας διάσημος "μπλιτζας", από τη λέξη blitz, που ήταν και καλά το κίνημα των νεορομαντικών.Η φράντζα έβγαινε στην εκδοχή human league, δηλ. μακριά από τη μία μεριά και η άλλη πλευρά ξυρισμένη και σε μια δεύτερη εκδοχή όπου τα μαλλιά ήταν απλώς κουρτίνα στην μούρη σου.η μαμά από τη χαρά της αναφώνησε: δεν έχω πια γιο, μόνο την κόρη μου έχω, ο μπαμπας πιο σεμνός δήλωνε: αμα βάλεις και φουλάρι και κραγιον, να δω τι θα κάνουμε. Τους πρότεινα αγχολυτικα, δεν δέχτηκαν.
γ)μετά που έπαιρνες μετάθεση προς πιο σκοτεινές μουσικές, έπαιρνες τη φράντζα που με τόση επιμέλεια δεν κούρευες για χρόνια και την σήκωνες όλη προς τα πάνω. καθόσουν στον καθρέπτη με την τσατσαρα κρεπαρίσματος και τρόμαζες γονείς και λοιπούς συγγενείς. "Κυρίες και κύριοι ο Robert Smith ήρθε για επίσκεψη και μένει στο δωμάτιο του γιού μου."
δ) κοντοκουρεμένο το κεφάλι παντού εκτός από τη βάση του λαιμού. εκεί φύτρωναν μακριά κοτσιδάκια πλεγμένα από φίλες που ήξεραν την τέχνη.tears for fears η "έμπνευση".
ε) η εξέλιξη της φράντζας. χαοτικό κεφάλι, χαμένο μέσα σε ένα κυκεώνα απο τούφες που πετάνε προς κάθε κατεύθυνση. όλοι ήξεραν πλέον ότι άφησες το απλό new wave και προχώρησες στη ζωή σου, έγινες ντεθάς (death wave). Τα υλικά παρασκευής εδώ όπως και στη πρότερη εκδοχή της φράντζας ήταν: ζελέ, λεμόνι, σαπούνι και πολλά ξόρκια για να μην πέσει το μαλλί απο τους πειραματισμούς.
στ) κοντοκουρεμένο με καρφάκια. απλό πανκ κούρεμα για όλες τις ώρες της ημέρας.
ζ) πανκ κούρεμα με καρφάκια + μια νέα ιδέα: Το χρώμα! Βαμμένες τούφες κυρίως μπροστά και σηκωμένες μύτη.
η)μαλλί τύπου prisley, οι rockabilly τύποι που άκουγαν straycats. Κοντό με έμφαση σε ένα κοκοράκι που φούσκωνε μπροστά και προς τα πάνω.
ι) το κλασσικό χίππυ μαλλί για όσους ξέμειναν στο γνήσιο ροκ.
κ)σκινχεντ. ξυρισμένο κεφάλι και άγριο βλέμμα. οι κύριοι αυτοί έδερναν όλες τις προηγούμενες κατηγορίες (ίσως γιατί το "κίνημα" δεν τους άφηνε να έχουν μαλλιά)
Αυτά τα ολίγα. είμαι σίγουρος ότι ξεχνάω κάποια αλλά θα τα θυμηθούν σίγουρα άλλοι με αυτό το ποστ και θα κλάψουμε όλοι μαζί. Κοιτώντας φωτογραφίες από τότε με πιάνουν γέλια. χάλια αισθητική δεν το συζητώ, αλλά είχε τόση πλάκα να τα κάνεις όλα αυτά!!!!!
12:05 AM
χριστέ μου!!! μόλις είδα το μέγεθος του σχολίου μου!!! Εσύ φταις Ιφι, ξύνεις πληγές. και οι δικές μου τρέχουν πολύ αίμα, γαμώτο!
12:07 AM
Αταίριαστε πολλά γέλια -και ενδόμυχα κλάματα.
Παρέλειψα να πω ότι στην όλη κατεστραμμένη μου εμφάνιση πρέπει να προσθέσετε και ένα σετ διόπτρες μεγάλες μούρλια! Σε συνδυασμό με τους καλούς βαθμούς στο σχολείο μήπως ήμουν typical nerd? (Ναι μάλλον ήμουν γαμώτο!).
Cobden, ακριβώς σαν την Τάμτα είχα γίνει. Ή σαν τον Ροζ Πάνθηρα όταν βγαίνει από το πλυντήριο...
Κούρεμα κράνος είχε ο αδελφός μου μικρός. Εγώ χαριτωμένο το έβρισκα. Έχεις δίκιο: η χαίτη επανέρχεται με λαστιχένια πέδιλα -που θα έγραφε και ο Βασίλικός (προσπαθώ να ανεβάσω το επίπεδο από τις τρίχες, αλλά που!).
Aurora eyes: Τι καλά να είσαι τόσο νέα και να μην έχεις και τέτοια ατοπήματα στην καμπούρα σου (σόρρυ στην κακούκα σου ήθελα να πω).
Ιούδα μου! έγραψες ΤΗΝ πραγματεία περί ανδρικής κόμης στη δεκαετία του 80!! 1000 ευχαριστώ! I knew I could count on you (ωραίο το αγγλικό μου έ;). Να γράφεις όσο θες κι ό,τι θες εδώ! No limits (υπήρχε και T-shirt με το μήνυμα αυτό στη δεκαετία του 80 το θυμάσαι;).
Επί της ουσίας: Καλέ τι πειραματισμός ήταν αυτός; Και τι rock attitude!!! (θαυμασμός!)
12:29 AM
Πραγματικά, τα θυμάμαι όλα όσα περιγράφει ο Ιούδας!! Στους "μεγάλους", τότε, που μας αγριοκοίταζαν από τα κάγκελα του Γυμνασίου/Λυκείου όσο παίζαμε αμέριμνοι κυνηγητό κ σχοινάκι στο προαύλιο του Δημοτικού.
(δεν υπονοώ τίποτε :-PP)
Τότε είχα σίγουρα μακριά μέχρι τον κώλο μαλλιά, φτιαγμένα κοτσιδάκια "ασυρματιστής" ή, πιο ρομαντικιά εγώ, κοκορευόμουν ότι είμαι η Πρίνσες Λέια χαχααχ. Μετά στο Γυμνάσιο (90'ς πλέον αλλά θα το πώ γιατί το έχω άχτι) μου έσπαγαν τα νεύρα τα αγόρια τραβώντας τα λαστιχάκια από την αλογοουρά μου και αναγκάστηκα να τα κόψω καρέ με φράντζα... Αίσχος ήμουν!! Άσε που κόντεψα να πατήσω τα κλάματα, πρώτη φορά στη ζωή μου πήγαινα σε κομμωτήριο κ μάλιστα κυριλάτο, και χραπ! την τεράστια κοτσίδα η τύπισσα! Ήθελα να τη φυλάξω αλλά η μάνα μου έλεγε πως είναι γρουσουζιά οι κομμένες τρίχες...
Πάντως ποτέ δεν μ'άρεσε η περμανάντ ειδικά σε νέες κοπέλες. Ούτε της μαμάς μου - κ της έκαψε τρελά τα μαλλιά όλη τη δεκαετία!
5:44 AM
Το ότι ακόμη ακολουθώ την κουπ με το γράμμα Κ) του Ιουδά, μήπως πρέπει να με βάζει σε υποψίες πως παραείμαι ρετρό;;))Δεν δέρνω τουλάχιστον!
6:02 AM
Μήπως να ακουλουθήσω το κλασσικό στυλ, με τις φαβορίτες μέχρι το πηγούνι, του Βικτωριανού κυρίου ,δίπλα???
6:03 AM
τι τέλειο ποστ ιφιμέδεια :)
(και οι σχολιαστές όπως πάντα σκίζουν). Απορώ με τον εαυτό μου κάπως γιατί δεν θυμάμαι καθόλου τα μαλλιά μου στα 80s. Πήγαινα έλεγα "κοντά παρακαλώ" και μετά περίμενα 2-3 μήνες να ξαναπάω. Κάτι που θυμάμαι ήταν ότι μια φορά σχεδόν λιποθύμησα σ' ένα κουρείο: είχε τόση ζέστη και μ' έβαζε ο κουρέας να μην κουνιέμαι ούτε χιλιοστό και ένιωσα (σαν υπογλυκαιμιακό περιστατικό!) να θολώνουν τα πάντα. ευτυχώς ήταν one-off.
Τα χειρότερα 80's μαλλιά πάντως τα είχαν οι Europe & Bon Jovi.
:):)
6:57 AM
@cobden:
κανένα πρόβλημα με το σκινχεντ λουκ σήμερα αγαπητέ cobden. αυτό το κούρεμα μεταλλάχτηκε με τα χρόνια σε σήμα κατατεθέν άλλων "καστών". συνδυασμένο με σκληρό μαύρο σκελετό γυαλιών κρίνεται πλέον ως τρε αρτιστικ. αρα δεν ειναι ρετρο, it's a classic
!
@ εμένα:
βλέποντας την ανάλυση μου περί εμφάνισης, μου είναι πλέον προφανές ότι πέρασα μια δεκαετία ασχολούμενος με τρίχες!!! χαχαχαχαχα
με παρηγορεί οτι τουλάχιστον την πέρασα με ένα α' στιλ.
8:51 AM
Id, οι κομμώτριες ήταν νομίζω τότε πιό φασιστικές. Λίγο τραμπούκοι. λίγο δικτάτορες που κράδαιναν τα ψαλίδια με δικαίωμα ζωής και θανάτου...
Cobden,
εν Ελλάδι οι φαβορίτες παραπέμπουν στον Κόκοτα, όχι σε Άγγλους αριστοκράτες... ώστε είναι μάλλον προς αποφυγήν. Το ξυρισμένο λουκ σήμερα είναι μια χαρά!
Έντεκα,
δεν μπορώ να κακολογήσω αμφότερα τα συγκροτήματα που αναφέρεις. Έτσι ακριβώς ξυπνάω κάθε πρωί, οπότε καταλαβαίνεις... Είμαι αλληλέγγυα.
Ιούδα μου,
πολύ σωστά! Όλα πρέπει να γίνονται με στυλ!
10:17 AM
Ατύχισες μ'αυτήν την foto των Jacksons5 είναι από την δεκαετία των 70ς και όχι των 80ς......
6:33 AM
Από τη φάση της περμανάντ, πέρασα (δις) κι εγώ! Μου πήγαινε πολύ, άλλα τα μαλάκια μου κάηκαν και έκαναν ψαλίδα!
Τη φράντζα στο πλάι κόκκαλο και τραγικά ανασηκωμένη τη θυμάστε;;;
4:39 AM
Post a Comment
<< Home