Γαβ-Γαβ
Ένα ποστ του Non Private Life που αφιερώνει στους υποψήφιους των δημοτικών εκλογών Αθηνών και πάσης Ελλάδος και στο Θάνο Αλεξανδρή
(ειδικά για το Θάνο Αλεξανδρή, προσυπογράφω -Ιφιμέδεια)
Η τελευταία επιτυχία της Νταίζης Ντούκουνα:
Μωρό μου με απογείωσες
και ύστερα με προσγείωσες
με απαλοτρίωσες
μαζί μου ότι και αν βίωσες
το θυσίίίίίαααασεεεεες
Με έχτισες (!) με σοφάτισες (!!)
και τώρα με γκρεμίζεις
και με τα μπάζα μου αλλού
λακούβες θα γεμίζεις (δις)
Χριστίνα Γαλάνη
Από κορμί είμαι η best
Κι από προσόντα είμαι first
Μ' αυτό στους άντρες κάνω test
Για να διαλέξω.
Μπες όπως όλοι στη γραμμή
Άσε τα μα, τα μου, τα μη
Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή
Και ίσως σε επιλέξω
Πέπη Τσεσμελή
Σκανδαλίζομαι, μονάχη μου αγγίζομαι
με μια γραβάτα σου ερεθίζομαι
Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες,
βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες
Λάκης Σκουτάρης
Κάνε Γιάννη τη δουλειά σου,
κι ύστερα θα' μαι πάλι δικιά σου.
Είμαι ένας άνθρωπος τρελός,
σχιζοφρενής και μανιακός,
που μες την τρέλα μου ο φτωχός,
ψάχνω για να' βρω λίγο φως
Σκοτάδι, πισσοσκόταδο,
μαύρο σκοτάδι πίσσα,
σκοτάδι είσαι σκοτεινό,
σκοτοσκοτεινιασμένο,
σκοτάδι κατασκότεινο,
και βράδυ βραδιασμένο.
Άντζελα Ρέμπη
Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες
Κώστας Καφάσης
Το βράδυ θα έλθω να σε πάρω,
γι' αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο.
Έφη Θώδη
Θα κάνω ότι μου ζητήσεις,
θα κάνω ότι μου ζητήσεις.
Θέλω να ευχαριστηθείς και να με ευχαριστήσεις
Νίκος Δουλάμης
Έρωτά μου τοκογλύφε
γλύφε το κορμί μου γλύφε
Και τέλος μια συλλογή από τα καλύτερα των δύο Εθνικών Οδών και του συνολικού επαρχιακού και αγροτικού Οδικού Δικτύου:
Θέλω στο σώμα σου σαν μπω, να με χτυπάς με το σαμπώ.
Τα ματάκια σου με καιν γιατί είσαι μανεκέν.
Μείνε μαζί μου έγγυος, είμαι πολύ φερέγγυος.
Σε βρίσκω πολύ κύριο, αλλά περνάω κλιμακτήριο.
Μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Άγιο Γεώργιο.
Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα,
μα ξαφνικά κατάλαβα πως έλειπε η σέλλα.
21 Comments:
Έχεις δίκιο mcfly, το παρακάναμε, αλλά μέσα από την υπερβολή μας νομίζω μεταδώθηκε το μήνυμα που θέλαμε, ότι δηλαδή, καλώς-κακώς η σκυλοκουλτούρα ανδρώθηκε στα '80s.
Δυστυχώς πολλά από αυτά τα προϊόντα, έχοντας χάσει το αρχικό τους context, είναι δύσκολο να χρονολογηθούν με ασφάλεια.
Όσο για τι δύστυχο δίστιχο ευχαριστούμε -αν και με φοβίζει η προοπτική να μεταβληθώ εις άμμον εντός μηνός!
12:38 AM
H Νταίζη Ντούκουνα Ζει!!!
Η Πέπη Ζει!!!
Ο Σταύρος Ζούμπας επίσης Ζει!!!
6:29 AM
Εγώ να κάνω την εικαστική παρέμβαση;
Να την κάνω.
Το κομματάκι του Λάκη Σκουτάρη είναι δημοτικό απ΄όσο ξέρω, είναι το θρυλικό "Με τη Θειά μου την Κοντύλω (επηγαίναμε στο μύλο)", και ο στίχος έχει ως εξής:
"Κάνε Γιάννη τη δουλειά σου, κι ύστερα πάλι θά'μαι θειά σου".
Κάνει πιο πολύ νόημα, πιστεύω!
8:12 AM
Κατερίνα ευχαριστούμε πολύ!
Καίρια η παρέμβασή σου!
:))
11:27 AM
Ο Θάνος Αλεξανδρής δεν αναγνωρίζεται όσο του αξίζει!Συγχαρητήρια!
12:24 AM
Συμφωνώ απολύτως!
12:40 AM
Ριάν ντε ριάν, ιφιμεδάκι, και φυσικά μπονζούρ!
3:53 AM
Θυμάστε, μήπως, ποίος τραγουδόυσε και ποιό ήταν το τραγούδι με επωδό:
Βρήκες μέρα να πετάξεις την βέρα,
Βρήκες μέρα το στεφάνι να πατήσεις,
Βρήκες μέρα να πετάξεις την βέρα
Βρήκες μέρα να με απατήσεις
8:43 AM
Αγαπητέ μας φίλε,
τι κρίμα που θα σε απογοητεύσουμε.
Ούτε ο Μάρκος ούτε εγώ έχουμε υπόψιν το εν λόγω άσμα.
Μόνη ελπίδα ο npl!
1:17 PM
Το τραγούδι που προανέφερα είναι του Χρήστου Αυγερινού. Ευτυχώς υπήρχε γνώστης για να μού το θυμίσει.
10:23 AM
Τόση έμπνευση και τόση τρέλλα.
Μπράβο!
11:02 AM
Θα ήθελα να κάνω μιαν διορθωσούλα:
Το άσμα του Τακη Πλακιά (Τακ Πλακ) πρέπει να αποδοθεί ορθά για να αποδειχθεί και το μεγαλείο του στίχου:
"Τα ματάκια σου με καίνΕ γιατί είσαι μανεκένΕ"
4:03 AM
Επίσης θα ήθελα (και να με σχωρνάτε το λοιπόν, δια τις παρεμβατικές μου επεμβάσεις)να διορθωθεί το δίστιχο (και ουχί δύστυχο)του αξεπέραστου Καρουσάκη, ως κάτωθι:
Ανάθεμά με, ανάθεμά με,
που χω παρκάρει δεν θυμάμαι,
ήπια πολύ,
ανάθεμά με...
4:34 AM
Οι παρεμβάσεις σας αγαπητΕ ήτανΕ καίριες!!!
Ευχαριστούμε για τα χαμόγελα!
6:56 AM
Αφού κάναμαν και κολλητηλίκια με χαμόγελα Κολγκέϊτ (απόλυτο 80's προϊόν, καθ'ότι η Κολυνός ήταν 70's) ήθελα στην μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια των ασμάτων (που πολλές φορές μόνο ασμένως δεν ακούμε) να προσθέσω μερικά ακόμη λήμματα (ή λύματα επί της παρούσης)μεγάλων δημιουργών της μουσικής τέχνης.
Συμπληρώνω πρώτα στον πατριώτη από την Λασπία θάλασσα της Άρτας Τάκ(η) Πλακ(ιά) το "Στης καρδιάς μου το τεραίν, προηγείσαι ένα μηδέν", το οποίο είναι μέρος από το γκγάν συξέ "ΜανεκένΕ".
Συνεχίζω
"Έλα να κάνουμε σεξ,
έλα να κάνουμε σεξ,
η αγάπη μας θα γίνει
ανοξείδωτο πυρέξ"
(και συμπληρώνω:
το κρεββάτι μας άφησε τέζα
ίσως καλύτερα να παίρναμε φριτέζα)
"Εσένα σου χρειάζονται 80 βαγόνια ξύλο
να μάθεις για να φέρεσαι στον άνθρωπο σου λίγο"
(Ο πλανητάρχης, ξέρει να φέρεται στις κυρίες! Αλλά 80 βαγόνια...; Του ματς)
"Βενζινά, γέμισε το ρεζερβουάρ
γιατί μου είπε ωρεβουάρ
αυτή που αγαπάω.
Θέλω να τρέξω να τη βρω
και να της πω την αγαπώ
γιατί αλλιώς θα τσακιστώ
και στο γκρεμό θα πάω..."
(Γιόμιστο να πα στο διάολο)
"Πες μου το όνομα σου πρώτα πρώτα,
να μην μιλάω με μιαν άγνωστη στην
πόρτα..."
(Λε-Πα... Ύμνος προς την άγνωστη Ιεχωβίτισα που έκανε το λάθος να πάει να πουλήσει το "ΞΥΠΝΑ" στον τραγουδιστή του έρωτα και της ξενιτειάς! Σίγουρα μετά θα έγινε Βουδίστρια)
"Κάθε βράδυ κόβω φλέβες
ξενυχτάω με φραπέδες
και ξηλώνω καναπέδες
για να κοιμηθώ"
(Μάκης... Μετά την 6η συμφωνία του Χριστοδουλόπουλου με τον ομώνυμο τίτλο και τους κάτωθι στίχους "έγκλημα στη Νέα Κρήνη (νταπ νταπ) για χατήρι σου θα γίνει (νταπ νταπ νταπ), αν μ'αφήσεις (νταπ) αν μ'αφήσεις (ντουπ), αν μ'αφήσεις (δεν έχει νταπ, αλλά το αρμόνιο που κλαίει σου αφήνει υπονοούμενα περί του αποτελέσματος, τα οποία προκειμένου να μην υπάρξει παρέμβαση της Εισαγγελικής Αρχής για απειλή ανθρωποκτονίας από πρόθεση, ο μέγας ερμηνευτής αφήνει μόνο στους μυημένους να συλλάβουν το νόημα της ειδεχθούς πράξεως)" μετάνιωσε και το γύρισε επί του κανα-πέους με κοψοφλεβιές, φραπέδες και τσιγάρα...
"Απόψε έχω περίοδο
μα έχω κι άλλη δίοδο"
(Χωρίς να έχω όλη την σειρά της Δόκτωρος Ρουθ σχετικά με την σεξολογία και τις ερωτικές φωλέες της γυναίκας, σύμφωνα με την εμπειρία που έχω αποκτήσει από ταινίες του είδους (αμιγώς καλλιτεχνικές βεβαίως) και έγκριτα επιστυσημονικά περιοδικά, το γυναικείο φύλο όταν έχει έμμηνον ρήση αφενός μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή, η οποία ενδέχεται να την προστατεύσει από την ενδομητρίωση (μην το πάθετε) αφετέρου υπάρχουν και άλλες "δίοδοι", όπως αυτές που εννοεί η Κατερίνα Στανίση! Αν και γνωρίζω το μεγαλείο της μορφώσεώς της, ας το παραβλέψω θεωρώντας συνειδητή την ποιητική ταύτη αηδ... αδεία)!
Αυτές τις προσθήκες...! Ίσως επανέλθω κάπου, κάπως, κάποτε (διάσημη παιδική σειρά των 80'ς! Μήπως να περιμένω και αφιέρωμα στις τηλεοπτικές παραγωγές της Sofianos);
12:12 PM
Αγαπητέ μου Ασκούμενε,
οι γνώσεις σας ξεχυλίζουν από το πληκτρολόγιο, την οθόνη του υπολογιστή, πλημυρίζουν αυτόν τον κακοπαθημένο τον blogger. Μπράβο σας και πάλι μπράβο σας για την εμβρίθεια και κυρίως για το σχολιασμό σας που ήταν όλα τα λεφτά.
Αγαπημένη στιγμή η ακολουθία και ερμηνεία των νταπ! Το μπλογκ αυτό έχει καιρό που παραπέει μεταξύ φθοράς και αφθαρσιάς. Μόλις μας ενεργοποιήσουν την adsl υποσχώμαστε επιστροφή!
Μην σας χάσουμε!
3:35 AM
Συνεχίζοντας την καταγραφή των αλήστου μνήμης ενδόξων ασμάτων που μεγαλούργησαν στις πίστες των επαρχιακών πολιτιστικών μνημείων των εθνικών οδών, θέλω από εδώ να κάνω κατάθεση (ψυχής) μερικών ακόμη δημιουργημάτων κάποιων τεράτων στιχουργικής (όντως τεράτων)!
Ξεκινώ από ένα ανάλαφρο με πολλά υπονοούμενα ηθικής κατάπτωσης:
Στο ρετιρέ της Αμαλίας
θα γίνει της ανωμαλίας
θα 'χουμε 11 κοπέλες
θα 'ρθουν κι άντρες με ομπρέλες
Σε προηγούμενο σχόλιο είχα αναφερθεί στην υπόνοια ειδεχθούς εγκλήματος, που είχε αφήσει ο Μάκης Χριστοντού να ξεφύγει σχετικά με τη Νέα Κρήνη...
Σήμερα θα επιμείνω σε ένα άλλο έγκλημα, όπου η άπιστος γυνή δια την συμπεριφορά της βρίσκει θάνατον οικτρό και θλιβερό. Ούτε στην παραλογή της Μάνας φόνισσας* δεν υπήρξε τέτοια τραγικότητα... Και αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι τα τραγούδια των '80s αποτελούν την συνέχεια της Βυζαντινής μας παράδοσης:
«θα φέρω τη βενζίνη
κι αναλαμβάνω την ευθύνη.»
«την είχα άχτι, την είχα άχτι,
τώρα την έχω μόνο σε στάχτη,
μέσα στο τσίγκινο κουτί,
που φύλαγε τα μπικουτί..»
* Για να μην λέτε ότι σας αφήνω αμόρφωτους σας παρουσιάζω και μερικά στοιχεία για την παραλογή "η Μάνα φόνισσα":
Από το βιβλίο "Το δημοτικό τραγούδι ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ", επιμέλεια του Γιώργου Ιωάννου, έκδοση ΕΣΤΙΑ Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη. Αθήνα 1996
ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΦΟΝΙΣΣΑΣ
Ένας μικρός μαθητής, γυρνώντας σε ώρα όχι κανονική απ'ο σχολείο, βρίσκει τη μάνα του με τον εραστή της, ένα Εβραίο. Απειλεί ότι θα τα μαρτυρήσει όλα στον πατέρα του. Η μάνα βάζει τον εραστή και σφάζει το παιδί. Κατόπι, δίνει το συκώτι του παιδιού να το μαγειρέψουν.
Όταν κάποτε γυρίζει ο πατέρας από το κυνήγι, αναζητάει το παιδί για να του δώσει διάφορα μικρά άγρια ζώα, που έφερε ζωντανά. Καθώς δεν το βρίσκει, ούτε στο σπίτι, ούτε στο σχολείο, κάθεται να φάει πρώτα και ύστερα να ξαναφύγει. Η γυναίκα του τού φέρνει τότε το μαγειρεμένο συκωτάκι. προτού όμως αρχίσει να το τρώει, ακούγεται απ'αυτό η φωνή του παιδιού, οπότε υπερφυσικά αποκαλύπτονται όλα. Βγάζει αμέσως το σπαθί του, σφάζει τν άπιστη, και παίρνοντας το κεφάλι της, το πηγαίνει στο μύλο και το αλέθει.
Σε άλλες παραλλαγές του τραγουδιού, η μάνα σφάζει με τα χέρια της το παιδί. Επίσης ο εραστής δεν είναι πάντοτε Εβραίος.
Τα ονόματα των προσώπων του τραγουδιού συναντιούνται συχνά και στα ακριτικά τραγούδια. Το όνομα Ανδρόνικος, που δε ορισμένες παραλλαγές φέρει ο πατέρας του παιδιού, αποτελεί ίσως ένδειξη για μια αρκετά παλιά καταγωγή. Από χειρόγρφο των Μετεώρων του 16ου ή του 17ου αιώνα, μέσα στο οποίο αναφέρεται το τραγούδι, μπορούμε να βγάλουμε μια πρώτη χρονολογία σαν όριο προϋπαρξής του (terminus ante quem).
Ο Ν. Πολίτης παρατηρεί σχετικά τα εξής: "Το άγριον άσμα περί του μυσαρού εγκλήματος της παιδοκτόνου μητρός απηρτίσθη εκ μυθολογικών στοιχείων, τα οποία ανευρίσκονται και εις αρχαίους ελληνικούς μύθους και εις άσματα και παραμύθια διαφόρων λαών ευρωπαϊκών και ασιατικών. Γυναίκες κατά τους ελληνικούς μύθους, παραθέτουν προς βρώσι εψημένα τα κρέατα των ιδίων των τέκνων εις τους συζύγους (Πρόκνη - Τηρεύς, Αηδών - Πολύτεχνος) ή αδελφή εις τον πατέρα τα του αδελφού της (Αρπαλύκη - Κλύμενος) ή αδελφός εις αδελφόν τα των τέκνων τούτου (Ατρεύς - Θυέστης) ή παάππος εις τον πατέρα τα του εγγονού (Λυκάων - Ζευς). Λόγος δε περί του ανοσίου κακουργήματος φέρεται η εκδίκησις. Αλλ'εις το ελληνικός άσμα, ενώ ο φόνος του παιδός αιτιολογείται εκ του φόβου της μητρός μήπως καταγγείλε τα ενόχους σχέσεις αυτής, ουδόλως υπεμφαίνεται ο λόγος ο εξωθήσαν αυτήν να παραθέση προς βρώσιν εις τόν σύζυγον το ήπαρ του τέκνου των. Τον λόγον τούτον ίσως δυνάμεθα να συναγάγωμεν εκ του συνδυασμού προς διατύπωσιν του επεισοδίου εν πολλοίς παραμυθίοις. Η μητήρ ετοίμασε το ήπαρ όπως χρησιμεύση ως μαγικόν φάρμακον, ως τοιούτο δε παρέθεσε προς βρώσιν εις τον σύζυγον. Είναι δε το ήπαρ, κατά τας δοξασίας πολλών λαών, η έδρα των σωματικών και των ψυχικών δυνάμεων του ανθρώπου".
Α'
Ανδρόνικος ηθέλησε να πάει να κυνηγήσει,
να πιάκει ελάφια και λαούς και πίσω να γυρίσει.
Το Κωνσταντά τον άφηκε να μάθει το κοντύλι.
Κι ο δάσκαλος το σκόλασε να πάει να γιοματίσει,
να πάει να φάει και να πιεί και πίσω να γυρίσει.
Και πίσω δεν εγύρισε να μάθει το κοντύλι
ηβρήκε τη μανούλα μ'ένα Οβραίο να παίζει.
- Καλά είδα, καλά θα ειπώ, καλά θα μολοήσω,
καλά θα ειπώ τ'Ανδρόνικου να σ'αποκεφαλίσει.
- Και τι είδες, και τι θα ειπείς, και τί θα μολοήσεις;
- Απλώνω στο προσκέφαλο και βρίσκω δυο κεφάλια,
κι απλώνω και στα προσποδού κι είν' τέσσερα ποδάδια.
Τα δυό ήτανε ξιπόλητα, τα δυό ήταν ποδεμένα.
Με τα κουλούρια το'πιακε και με τα λεφτοκάρυα,
και με τα συκοκάρυδα στην κάμαρα το μπάζει,
και σαν κατσίκι το 'πιακε και σαν αρνί το σφάζει,
και σα μοσκάρι τριώ χρονώ του βγάζει την καρδούλα.
Στο μάγειρα την έπεψε να τήνε μαγειρέψει.
- Μάγειρα, που μαγείρεψες βουβάλια και μοσκάρια,
μαγείρεψε και μένανε ετούτη την καρδούλα.
- Μάγειρας, που μαγείρεψα βουβάλια και μοσκάρια,
την έπλυνα, την ξέπλυνα κι ανθρωπινά μυρίζει.
Ακόμη ο λόγος ήτουνε και η ομιλιά κρατιότουν,
και να σου τον κι ο Ανδρόνικος στο μαύρον καβαλάρης
φέρνει τα λάφια βρονταριές, τ'αγρίμια μερωμένα,
κι ένα μικρό λαφόπουλο του Κωνσταντά να παίζει.
Πρώτο σκαλί π'ανέβηκε το Κωνσταντά ρωτάει.
- Μα που'ναι ο Κωνσταντίνος μας και τ'αρχοντόπουλό μου;
- Ακόμα δεν εσκόλασε κι ακόμα δεν εφάνη.
Βιτσιά βαρεί του μαύρου του, στο δάσκαλο πααίνει.
- Γειά σου χαρά σου δάσκαλε, κι εσείς οι μαθητάδες,
μα που'ναι ο Κωνσταντίνος μου και τ'αρχοντόπουλό μου;
- Το Κωνσταντίνο ασκόλασα να πάει να γιοματίσει,
να πάει να φάει και να πιεί και πίσω να γυρίσει
και πίσω δεν εγύρισε να μάθει το κοντύλι.
Βιτσιά βαρεί του μαύρου του, στο σπίτι του πααίνει.
- Μα που'ναι ο Κωνσταντίνος μοας και τ'αρχοντόπουλό μου;
- Μα έλα να φας, έλα να πιείς, κι έλα να γιοματίσεις,
κι απέκεια για το Κωνσταντά να κάτσεις να ρωτήσεις,
που σ'όχω σκώτι από λαό, καρδούλα 'πο μοσκάρι.
Πρώτη χαψιά που έφαγε, καρδούλα του φωνάζει.
"Αν είσαι σκύλος, φάε με, διαβάτης, διάβασέ με,
κι αν είσαι ο πατέρας μου, σκύψε και φίλησέ με".
- Μωρή σκύλα, μωρή άραβη, του Κωνσταντά η καρδούλα!
Χρυσό μαχαίρι έβγαλε απ'αργυρό φηκάρι,
τση δίνει μιά, τση δίνει δυό, τση παίρνει το κεφάλι,
και το'καμε λιανά λιανά σαν το κλωνί το στάρι.
(Μαλβίνα Ι. Σαλβάνου, Λαογραφία, Θ' (1926), σε. 203, αρ.75, Αργυράδες Κέρκυρας)
12:41 PM
Για να αλαφρύνω και ολίγον το κλίμα (γιατί με τόσα άσχετα θα με πάτε για κλύσμα) αποτυπώνω τη νέα επιτυχία του πλανητάρχη (πλάνην οικτράν) κ. Τάσου Μπουγά...
Μου είχες πει πως τον παιρνεις
καθε πρώτη του μηνός
και με έχει φάει η αγωνία
πως προλαβαίνεις και τον τρως
refrain:
Πότε τον παιρνεις, ποτε τον τρώς
αχ ειναι λίγος ο μισθός...
(εις διπλούν... ο στίχος, όχι ο μισθός)
1:26 PM
"Τι σημασία έχει ο γάμος...
... οι παντρεμένοι είναι άμμος."
Απλα να διορθώσω τον στίχο :
Οι παντρεμένοι είναι λάθος...
:)
1:30 PM
Καλύτερο νόημα έχει τώρα. Οι παντρεμένοι είναι λάθος...
Ευχαριστούμε για τη διόρθωση!
11:47 PM
παιδια γνωριζει κανεις ενα τραγουδι με τους εξης στιχους:
"χυλοπιτα στα μουτρα και με ελεγες πως ηξερες καλατα καμα σουτρα"
το τραγοουδι τα σπαει....!!!! δν τ βρισκω πουθενα ομως....
10:01 AM
Post a Comment
<< Home