Μια αληθινά όμορφη γυναίκα

Χωρίς ίχνος ειρωνίας, πιστεύω ειλικρινά ότι η Βίνα Ασίκη εξακολουθεί να είναι μια αληθινά όμορφη γυναίκα!
Η φωτό είναι από συμμετοχή της κυρίας Ασίκη στην εκπομπή Πύλες του Ανεξήγητου (από το www.lalos.gr)

Sex Symbol

Προκειμένου να ανεβάσω τα νούμερα της μπλογκοθέασης αναγκάζομαι να καταφύγω στην παλιά καλή συνταγή: σεξ! (Κορίτσια, δηλαδή εσύ Citronella (!), θα επανέλθω και με υλικό για μας...)

Και επειδή όλως τυχαίως σήμερα -δηλαδή τι σήμερα: τώρα!- το Αλτερ προβάλλει την κλασικότερη ίσως επιτυχία των 80'ς Καμικάζι Αγάπη Μου, θυμήθηκα την κοσμαγάπητη Βίνα Ασίκη! Το απόλυτο sex symbol της δεκαετίας πολύ πριν τη Βάνα Μπάρμπα και τις άλλες...

Αντιγράφω (ξανά!) από το καταπληκτικό site του κυρίου Λευτέρη Λάλου (www.lalos.gr) τη φιλμογραφία της Βάνας και σας παραπέμπω εκεί για πολύ περισσότερες φωτογραφίες.

Σας επισημαίνω ότι η Βίνα έχει παίξει και σε δύο πιό σοβαρές ταινίες: Έρωτας στη Χουρμαδιά και Μια Τόσο Μακρινή Απουσία.

Σημείωση προς cobden: Μήπως μπερδεύουμε τη Μαντόνα απ'τα Πετράλωνα με τον Ταμτάκο τον Μαραντόνα απ'τα Πετράλωνα;

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΝΑΣ

ΑΛΛΑΓΗ… ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ (1982, ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ)
ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ (1984, ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ)
ΕΓΩ… ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ – ΝΟΚ ΑΟΥΤ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ (1982, ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ)
ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΩΝ – ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ (1984, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗ ΧΟΥΡΜΑΔΙΑ (1990, Δ. ΜΑΣΚΛΑΒΑΝΟΥ, ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΣ)
ΚΑΙ…. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΤΑΚΙΑΣ (1982, ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ)
ΚΑΜΙΚΑΖΙ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ (1983, ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΡΔΕΛΗΣ)
ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΤΣΑΝΤΑΚΙΑΣ (1982, ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ)
ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΤΙΣΣΕΣ – Ο ΑΥΤΑΚΙΑΣ (1982, ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ)
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ (1984, ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ)
ΜΙΑ ΠΑΠΑΔΙΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ (1983, ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ)
ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ (1985, ΠΕΜΗ ΖΟΥΝΗ, ΜΗΝΑΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ)
Η ‘ΝΟΝΑ’ (1981, ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ)
ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ (1988, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ)
ΞΥΠΟΛΗΤΑ ΚΑΜΑΚΙΑ! (1982, ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
ΠΑΠΑΔΙΣΤΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ – ΟΙ ΠΑΠΑ-ΡΕΜΠΕΤΕΣ (1983, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΠΑΤΕΡ ΓΚΟΜΕΝΙΟΣ – ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΠΕΘΕΡΑ (1982, ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ)
ΠΕΡΑΣΤΕ… ΦΙΛΗΣΤΕ… ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ (1986, ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)
ΠΟΛΙΤΕΣ Β’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ (1981, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ)
ΠΟΝΤΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΚΑΝΩ (1986, ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ)
ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ & ΚΟΠΑΝΑ (1982, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΡΔΕΛΗΣ)
ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ & ΚΟΠΑΝΑ ΝΟ 2 (1983, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ & ΚΟΠΑΝΑ ΝΟ 3 (1984, ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ)
ΤΑ ΣΑΪΝΙΑ (1982, ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ)
ΣΑΤΑΝΑΔΕΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ (1982, ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΕΣΚΕΝΑΖΥ)
ΤΡΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (1983, ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ)
ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΣ… ΒΑΡΒΑΡΑ (1981, ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ)

ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΝΑΣ

ΑΓΑΠΗΣΑ ΜΙΑ ΠΟΝΤΙΑ (1987, ΠΑΝΟΣ ΣΟΥΠΙΑΔΗΣ)
ΑΓΚΑΛΙΤΣΑΣ ΛΑΓΩΝΙΚΟ (1985, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΕΛΑΔΙΚΟ (1987, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΓΑΡΔΕΛΗΣ)
ΑΤΣΙΔΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΥΚΛΑ (1985, ΕΛΕΝΗ ΦΙΛΙΝΗ, ΜΑΡΚΟΣ ΛΕΖΕΣ)
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ… Η ΓΚΟΜΕΝΑ (1986, ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΤΟΥΖΟΣ)
ΓΛΕΙΦΙΤΖΟΥΡΙ – Η ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ (1985, Ε. ΦΙΛΙΝΗ, Δ. ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ)
ΓΥΝΑΙΚΑΣ (1986, ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ, ΣΑΒΒΑΣ ΤΑΣΙΟΥ)
ΓΥΦΤΟΣ & ΓΟΗΤΕΙΑ (1987, ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΣΙΟΣ)
ΕΝΑΣ ΜΠΟΜΠΟΣ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ (1988, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΠΑ, ΣΤΗΒ ΝΤΟΥΖΟΣ)
ΕΡΩΤΙΑΡΗΣ ΓΑΤΟΣ (1988, ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ)
Ο ΕΡΩΤΟΓΥΦΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΝΤΑΤΣΟΥΝ (1986, ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΣΙΟΣ)
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΓΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ (1986, ΑΛΙΚΗ ΚΑΜΙΝΕΛΛΗ)
ΙΠΠΟΤΗΣ ΤΗΣ ΛΙΓΟΥΡΑΣ (1985, ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ, ΝΤΙΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ)
ΚΑΙ ΓΑΤΑ Η ΚΥΡΙΑ (1986, ΙΑΚΩΒΟΣ ΨΑΡΡΑΣ)
ΚΑΙ ΚΛΑΑΑΜΑ… Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ (1985, ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ)
ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (1985, ΑΛΕΚΟΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ)
ΚΕΡΑΤΟΚΥΝΗΓΟΣ – ΕΝΑΣ ΤΡΕΛΟΣ.. ΤΡΕΛΟΣ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ (1987, Σ. ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΜΑΤΑΚΗΔΕΣ – ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ (1986, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΑΤΑΣ)
ΜΠΑΝΑΝΕΣ (1987, ΡΙΚΑ ΔΙΑΛΥΝΑ, ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ)
ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΣ (1986, ΦΑΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ)
ΟΙ ΜΠΟΥΚΑΔΟΡΟΙ (1987, ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ)
Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΛΟΠΗΣ (1986, ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΕΣΚΕΝΑΖΥ)
ΠΑΝΤΡΕΥΩ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ (1987, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ)
ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ ΓΑΜΟΥ (1985, ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ, ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ)
ΤΟ ΣΚΥΛΑΔΙΚΟ (1987, ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΦΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ)
ΤΑΜΤΑΚΟΣ, Ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ (1988, ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΣΙΟΣ)
ΤΡΕΛΛΑ ΝΙΑΤΑ (1989, ΟΡΕΣΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
ΤΡΕΛΛΗ & ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ (1987, ΤΙΤΙΚΑ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ)
ΤΡΕΛΛΟΙ ΚΟΜΠΙΝΑΔΟΡΟΙ, ΑΠΙΘΑΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ (1986, ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ)
ΧΑΣΑΠΗΣ ΜΟΡΤΗΣ & ΑΛΑΝΙΑΡΗΣ (1987, ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΣ)

Ελένη Φιλίνη 3

Φίλε cobden, με συγκίνησες με τα καλά σου λόγια και σήμερα όλη μέρα δουλεύω για πάρτη σου!

Ιδού λοιπόν λίγο ακόμη οπτικό υλικό -και βέβαια και από την Κομαμντάντ Μαρία!

Ειρήσθω εν παρόδω η Ελένη Φιλίνη γνωρίζει πράγματι καράτε! Ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια!

Και για να ζηλέψετε: την είχα συναντήσει πριν χρόνια στο Βεστιάριο -ψάχναμε και οι δύο για αποκριάτικη στολή!

Ελένη Φιλίνη 2

Ένα σχόλιο του αναγνώστη μας κυρίου cobden στο ποστ Παφ και Τάληρο σχετικά με τη φιλμογραφία με έφερε προ των ευθυνών μου. Έχετε απόλυτο δίκιο κύριε cobden, το cine.gr περιλαμβάνει μόνο τις ταινίες που έφτασαν στις κινηματογραφικές αίθουσες και ουχί τα διαμάντια των κασετών.

Μικρή έρευνα με οδήγησε στο site του κυρίου Λευτέρη Λάλου εκ Θεσσαλονίκης ορμωμένου, ο οποίος επιμελώς συγκέντρωσε φωτογραφίες και στοιχεία από τη φιλμογραφία της Ελένης Φιλίνη τα οποία με θράσος αντιγράφω εδώ.

Θα ήθελα μόνον να σημειώσω ειδικά για την περίπτωση της ταινίας Μαντόνα για Πάντα, ότι καλά θυμάται ο κύριος cobden. Η ταινία κυκλοφορούσε και με τον τίτλο Μαντόνα απ'τα Πετράλωνα.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

ΒΑΛΙΤΣΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ (1978, ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ)
ΕΝΑ ΓΕΛΑΣΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ (1979, ΜΠΕΤΤΥ ΛΙΒΑΝΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ)
ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ (1980, ΟΛΓΑ ΚΑΡΛΑΤΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ)
O ΚΩΤΣΟΣ ΣΤΗ ΕΟΚ (1980, ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ)
ΜΕΔΟΥΣΑ (1996, ΘΑΝΟΣ ΑΜΟΡΓΙΝΟΣ)
Ο ΣΕΞΟΚΥΝΗΓΟΣ (1981, ΦΑΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ)
Η ΤΡΕΛΛΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ (1987, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΟΥΛΑΚΗ)
ΦΑΝΤΑΡΙΝΕΣ (1979, ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΤΙΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ)
ΧΩΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (1983, ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΣΟΥΝ)

ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

ΑΜΑΖΟΝΑ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ (1989, ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ)
ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΤΗ ΒΡΟΥΜΕ! (1985, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΒΙΛΙΚΑΣ)
ΑΤΣΙΔΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΥΚΛΑ (1985, ΜΑΡΚΟΣ ΛΕΖΕΣ)
ΓΛΥΦΙΤΖΟΥΡΙ – ΚΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ (1985, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ)
ΓΟΡΓΟΝΑ (1988, ΦΑΙΔΩΝ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ)
ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ … ΠΟΛΥ ΑΝΤΡΑΚΙ (1986, ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ)
ΕΝΑΣ ΚΟΡΙΤΣΑΡΟΣ ΟΛΟ ΜΕΛΙ (1988, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΛΑΣ)
ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΟΚΟΡΑΣ (1986, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΕΒΕΛΕΚΟΣ)
ΚΑΥΤΟ ΔΟΛΩΜΑ (1988, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΝΗΣ)
ΚΟΜΑΝΤΑΝΤ ΜΑΡΙΑ - ΚΑΙ ΚΟΥΚΛΑ & ΠΑΝΟΥΡΓΑ (1988, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΗΟΣ)
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ – Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (1987, ΝΙΚΟΣ ΔΑΔΙΝΟΠΟΥΛΟΣ)
ΚΟΡΙΤΣΙ ΦΩΤΙΑ (1986, ΝΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣ, ΝΤΑΝΟΣ ΛΥΓΙΖΟΣ)
ΜΑΝΤΟΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (1986, ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ)
ΝΤΙΒΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΕ – ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΥΡΗ ΖΩΝΗ (1987, ΣΤΑΥΡΙΝΑ ΠΡΕΒΕΔΩΡΟΥ)
ΟΛΟΧΡΥΣΟ ΜΑΝΟΥΛΙ (1990, ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΒΡΑΔΙΝΟΣ)
ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ (1988, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΝΗΣ)
ΡΟΚ ΠΑΝΘΗΡ (1987, ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ)

Χρόνια πολλά Γωγώ

Μιλώντας με τον Nonprivatelife συνειδητοποιήσαμε ότι χτες γιόρταζε η μεγάλη ηθοποιός Γωγώ Ατζολετάκη.

Τιμής ένεκεν, ελλείψει καλύτερου δώρου, ιδού η φιλμογραφία της από το cine.gr

Ο Δραπέτης του Φεγγαριού (1994)
Γέλιο με Δόσεις (1986)
Θα σε κλέψω μ'ακούς; (1982)
Κλειστό παράθυρο (1977)
Οκέυ φίλε (1974)
Πιό Τρελλοί και απ'τους Τρελλούς (1972)
Συμμορία Εραστών (1972)
Υπέροχες Νύφες, Κορόϊδα Γαμπροί (1972)
Ως την Τελευταία Στιγμή (1972)

Η υπερδραστηριότητα της Γωγώς το 1972 οφείλεται στη συμμετοχή της στα καλλιστεία. Η εδώ φωτογραφία είναι από την εκλογή της ως μις Κρήτη το 1971

Μας συγχωρείτε για τη διακοπή...

Μη σκιάζεστε πολυπληθείς μου αναγνώστες. Δεν κλείνουμε το μπλογκ, ούτε το διακόπτουμε έστω για λίγο...

Απλώς θυμήθηκα την προϊστορική εποχή της τηλεόρασης με τους δύο και μόνον δύο διαύλους ΕΡΤ και ΥΕ ΝΝΕΔ, όταν ανάμεσα στα προγράμματα ή -ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ- κατά τη διάρκειά τους, έπεφτε η καρτέλλα "ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ".

Όχι, δεν σας συγχωρούμε, δεν σας συγχωρήσαμε ποτέ. Μας σπάγατε τα νεύρα, οι διακοπή κράταγε πάρα πολύ και την αισθανόμασταν σαν απόρριψη μπορώ να σου πω!

Μόνο σε μια περίπτωση μας χρυσώνατε το χάπι: με τα μουσικά διαλείμματα του Ζακ Μεναχέμ. Τα θυμάται κανείς;

Αγάπη είναι...

Μέρες που είναι, Πάσχα=Γιορτή της Αγάπης (κλπ., κλπ.) είπα να σας θυμήσω εκείνο το ανεκδιήγητο ζευγάρι που πρωταγωνιστούσε σε ένα κόμικ με υπέρτιτλο "Love is..."

Θυμάμαι ότι κυκλοφορούσε ευρέως από αυτοκόλλητα, τετράδια μέχρι μπιμπελό και τσαντούλες!

Τώρα που τα βλέπω ξανά, κάτι μου κάνουν αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς...

(Εσωτερικό μήνυμα: Markos the Deaf στείλτο και γραπτώς, just in case..)

Παφ και τάληρο

Ο πιό αγαπημένος μου ηθοποιός-θεράπων της κινηματογραφικής τέχνης της βιντεοκασέτειας περιόδου είναι ο Νίκος Παπαναστασίου.

Το opus magnum του είναι κατά τη γνώμη μου ο Λαλάκης ο Εισαγόμενος. Ένα καταπληκτικό δημιούργημα που συνδυάζει όχι μόνο την κωμωδία στην καλύτερη στιγμή της αλλά και το στοιχείο του σουρεαλισμού με τρόπο που μόνον ένας Αλμοδοβάρ θα μπορούσε αληθινά να εκτιμήσει και να τιμήσει.

Δεν είναι τυχαίο ότι η επιτυχία αυτή άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στην εποχή της. Ο κος Παπαναστασίου ως Λαλάκης πρωταγωνίστησε στην υπερ-επιτυχημένη εκστρατεία τόνωσης της ελληνικής αγοράς με το γνωστό σύνθημα: "Ο Επιμένων Ελλη-νικά". Εγώ τουλάχιστον θυμάμαι ακόμη τα χαρακτηριστικά τηλεοπτικά σποτ καθώς και τις αφίσες που ήταν κολλημένες στα μπλε λεωφορεία.

Αντιγράφω εδώ από το εκπληκτικό site cine.gr τη φιλμογραφία του κου Παπαναστασίου και σας καλώ, όχι μόνο να απολαύσετε τους τίτλους, αλλά και να διακρίνετε την ειδοποιό διαφορά μεταξύ των ταινιών του '60 και του '70 σε σχέση με αυτές του '80.

Ο Αγκαλιτσας (1985)

Λαλακης ο Εισαγομενος (1984)

Ο Παπασουζας Φαντομας (1983)

Παπασουζας (1983)

Απιθανοι αλλιωτικοι ωραιοι (1982)

Κομαντος με τα Μανουλια (1982)

Η Νονα (1981)

Το Μεγαλο Ρουθουνι (1981)

Το Ξενο ειναι πιο Γλυκο (1981)

Καθενας με την Τρελλα του (1980)

Ο Ποδογυρος (1980)

Τωρα θελω τωρα (1980)

Υποψηφιοι Βουλευτες και Βουλευτινες (1980)

Με Φοβο και Παθος (1972)

Κρεββατομουρμουρα (1971)

Ο Μανωλιος ξαναχτυπα (1971)

Ο Δασκαλακος ηταν Λεβεντια (1970)

Ο Νανος και οι επτα Χιονατες (1970)

Φουκαραδες και Λεφταδες (1970)

Γυμνοι στο Δρομο (1969)

Ο Ανθρωπος της Καρπαζιας (1969)

Αναμεσα σε δυο Γυναικες (1967)

Μια Γυναικα Κατηγορειται (1966)

Ιστορια μιας Ζωης (1965)

Κοριτσια για Φιλημα (1965)

Ραντεβου στον Αερα (1965)

Τεντυ Μποϋ Αγαπη μου (1965)

Ο Λαγοποδαρος (1964)

Ερωτικα Παιχνιδια (1960)

Σε μαγικά νησιά

Μια και μιλάμε για μέρη εξωτικά θυμηθείτε Σαββατόβραδα με τον επιθεωρητή Magarett

Το πλοίο (της αγάπης) θα σαλπάρει...

Είμαι σίγουρη ότι σας άρεσε και εσάς πολύ!

Παιδικές εκπομπές

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ: NonPrivateLife, Markos the Deaf, Ιφιμέδεια

1. Μάγια η Μέλισσα
2. "Ο Παραμυθάς" με τον Νίκο Πιλάβιο. Θυμάστε τη μάγισσα Κλο-κλο;
3. Φρουτοπία
4. Στρουμφάκια
5. Νιλς Χόλγκερσον
6. Χάιντι
7. Κάντυ-κάντυ
8. Ροζ Πάνθηρας
9. Sport Billy
10. Μπόλες και Λόλεκ

Παιχνίδια της μνήμης

1. Αγκαλίτσας-Μελισσάκι -φωσφόριζε στο σκοτάδι και τον έπαιρνες αγκαλιά να μη φοβάσαι το βράδυ...
2. Παγουρίνο (ή Παγούρο) -παιδικό παγουράκι με βιδωτό καπάκι. Όταν κυκλοφόρησαν έγινε χαλασμός!
3. Playmobil
4. Τουβλάκια Lego
5. Κούκλα Bibi-bo -εκδοχή της Barbie
6. Calcitos -μια έγχρωμη σκηνή τυπωμένη σε χαρτόνι πάνω στην οποία με πίεση μπορούσες να τοποθετήσεις διάφορες μορφές σε χαλκομανία.
7. Τατουάζ που το γλύφεις (για την ακρίβεια το γεμίζεις σάλιο) και το κολλάς με δύναμη στο δέρμα, το κρατάς σταθερά στη θέση του να μην χαλάσει και μετά το τραβάς
8. Χρυσόψαρα -πολύ της μόδας μια εποχή...
9. Σιδερότυπα -τα πέρναμε απο τα "νεανικά" περιοδικά
10. Ντύσε την κούκλα -παιχνίδι στην τελευταία σελίδα της Μανίνας (για να εκμεταλλευτούν το illustration εξώφυλλο). Ουσιαστικά ήταν χαρτοκοπτική. Έκοβες τη μορφή της κούκλας και τα διάφορα αξεσουάρ και ρούχα και δοκίμαζες outfit. Κι όμως ήταν διασκεδαστικό!

Τι γεύση έχει η νοσταλγία;

<ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ: NonPrivateLife, Markos the Deaf, Ιφιμέδεια>

1. Παγωτό σε σχήμα πλαστικού κώνου που στον πάτο του είχε σφαιρική τσίχλα
2. Παγωτό Blackie
3. Παγωτό Gracciella
4. Παγωτό Μπομπονέλα
5. Γκοφρέττα Κουκου-ρούκου
6. Τσίχλα Ποπάυ: υποτίθεται ότι περιείχε σπανάκι και σου έδινε τη σχετική δύναμη...
7. Τσίχλα-τσιγάρο σε ανάλογο πακέτο
8. Διαφανές καλαμάκι με τρουφάκια που τα ρούφαγες απο τη μία πλευρά.
9. Κρασί Lac de Roches
10. Ρετσίνα Κουρτάκη

Μα ποιά είσαι; Η Βιονική Γυναίκα;

Γιατί Παύλο;

Γιατί ο Παύλος Ευαγγελόπουλος -ένας ηθοποιός-ίνδαλμα της δεκαετίας του '80, ο γνωστός μας Ιάσονας του Ρετιρέ- πάντα μα ΠΑΝΤΑ φορούσε πουκάμισο και σακάκι (χρωματιστό κατά προτίμηση) με τα μανίκια και των δύο μαζί τυλιγμένα ως περίπου τον αγκώνα;

Brooke Shields -αιώνια αιχμάλωτη των 80's

Έχω μια εντύπωση ότι η Brooke Shields έμεινε αιώνια αιχμάλωτη των 80's.
Όχι τυχαία η εν λόγω πολύ προχωρημένη για την εποχή της ταινία κυκλοφόρησε το 1980 σηματοδοτώντας την έναρξη της νέας εποχής...

Hommage a Kourouna (Ομάζ-α-Κουρουνά) ή Just say no to drugs -80's urban myth

Ήταν το τέλος της σχολικής χρονιάς. 1983, ήμουν 11 χρονών. Τελείωνα την έκτη δημοτικού και ετοιμαζόμουνα για την πρώτη Γυμνασίου. Κολοσσιαία τομή στη ζωή μου. Αντιμετώπιζα το Γυμνάσιο με δέος. Άλλη περιοχή, διαφορετικά παιδιά, λίγοι από τους παλιούς συμμαθητές συνέχιζαν, έχανα την καλή μου φίλη που μετακόμισε στην Κέρκυρα, καινούργια μαθήματα, πολλοί καθηγητές, κλπ., κλπ.

Είχα πολύ μεγάλο άγχος για το τι θα συναντούσα και όπως πάντα δεν το ομολογούσα σε κανέναν (που να βρεθούν τα blogs στην αρχαία και συνάμα αθώα εκείνη εποχή).

Το Γυμνάσιο που θα πήγαινα ανήκε σε ένα μεγαλύτερο συγκρότημα σχολείων και η μαμά μου όσο να πεις ανησυχούσε. Μια μέρα καθώς προχωρούσα η δικιά σου αμέριμνη κρατώντας τη μαμά από το χέρι (ω οι ευτυχισμένες μέρες), συνάντησα τον εφιάλτη στο δρόμο χωρίς λεύκες.

Η μαμά πιάνει κουβέντα με γνωστή ασυμπάθιστη γειτόνισσα που διατηρούσε καφενείο. Δεν θυμάμαι το όνομά της, αλλά ποιητική αδεία θα την ονομάσω Κούλα -αναφορά στην Κούλα του Βασικά Καλησπέρα σας-, διότι είχε αξιοσημείωτα μεγάλη κουλάρα. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως και να την έλεγαν Κούλα. ΟΚ> προχωράμε...

Η ακατανόμαστη Κούλα, η Κούλα η τρομερή, που κακό χρόνο να μην έχει, είχε δυο κόρες, μεγαλύτερες από μένα, οι οποίες είχαν ήδη πάει στο Γυμνάσιο. Η κυρία Ε. (η μαμά μου) ζητά πληροφορίες.
"Τι γίνεται σ'αυτό το Γυμνάσιο κα Κούλα μου; Καλοί οι καθηγητές; Τα παιδιά; Το κλίμα; (εύκρατο, μεσογειακό;)"

"Τι να σου πω κα Ε. μου! Σκέτη αληταρία! Καπνίζουν, πίνουν, μέχρι και ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ κυκλοφορούν!"

Και συνεχίζει το Τέρας της Αποκαλύψεως: "Και ξέρεις έτσι που κυκλοφορούν αυτά τα ναρκωτικά τα παίρνουν τα παιδιά χωρίς να το καταλάβουν. Μπλέκουν εκεί με παρέες και άντε να τα ελέγξεις".

Ντοβρουτζάς η Ιφιμέδεια! (καλά δεν είναι το αληθινό μου όνομα, μη βαράτε, είπαμε ποιητική αδεία)

Η κα Ε. αντιστέκεται. "Ε, δεν είναι και έτσι. Τα καλά παιδιά προσέχουν" (Εμένα εννοεί: Ω καλή μου μαμά!)

"Δε βαριέσαι" συνεχίζει η Κούλα με την κουλάρα της "μωρέ τα παίρνουν χωρίς να το καταλάβουν!"

Η κα Ε. διακόπτει την επικοινωνία με το υπερπέραν απαντώντας το περίφημο, υπέρτατα παρεξηγημένο "ΝΑΙ, ΝΑΙ".

Όπως γνωρίζεις φωτισμένε αναγνώστη, το ΝΑΙ, αναλόγως της περιστάσεως, λαμβάνει και άλλη σημασία. Εν προκειμένω, π.χ., η κα Ε. εννοούσε "ναι, ναι, 'ντάξει άσε μας τώρα", όμως η Ιφιμέδεια καταλαβαίνει "ναι, ναι, δίκιο έχεις, αναπόφευκτη η εξάρτηση, μονόδρομος το χασίς, η ηρωίνη, η κόκα..".
Με λίγα λόγια, παραφράζοντας το γνωστό θεατρικό έργο του Μαλούχου: "Ηρωίνη-Ιφιμέδεια: 1-0".

Το καλοκαίρι εκείνο ήταν για μένα μια ζωντανή κόλαση. Είχα πειστεί ότι πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο ήταν αναπόφευκτο ότι θα πέσω και στα ναρκωτικά. Ήμουν σίγουρη πέραν πάσας λογικής αμφιβολίας που έλεγε κι ο Νίκος Κούρκουλος όταν ήταν εισαγγελέας. Τα ναρκωτικά ήταν η νούμερο ένα απειλή του νεαρόκοσμου την εποχή εκείνη. Επικαλούμαι την μαρτυρία της ταινίας τα "Τσακάλια".

Καθημερινά λοιπόν, στον ξύπνιο και τον ύπνο, φανταζόμουν σκηνές απείρου κάλλους (και κάλους μπορώ να σου πω) όπου εγώ καταρχήν αρνιόμουν την προσφορά των ναρκωτικών ουσιών, όμως εν συνεχεία αναγκαζόμουν να υποκύψω. Είτε μου τα πάσαραν διά της βίας ("πάρε τη δόση σου γιατί θα σε πλακώσουμε στο ξύλο") ή τα έπαιρνα μόνη μου για να μην γίνω αντιπαθής σε όλους τους άλλους ναρκομανείς μαθητές του Γυμνασίου (πάντα ήθελα να είμαι αποδεκτή). Σε κάθε περίπτωση η συνέχεια ήταν μονόδρομος: στην αρχή ένα απλό τσιγάρο, μετά τα μαλακά, στο τέλος τα σκληρά, και μετά το πεζοδρόμιο, ο υπόκοσμος, οι κλοπές για τη δόση...

Θα ήθελα εδώ να αναφέρω φίλτατε αναγνώστη, ή μάλλον να καταγγείλω, και μια ιδιαιτερότητα της κας Ε., η οποία φανατική αντικαπνίστρια, θεωρούσε και θεωρεί (!) το τσιγάρο μια μορφή ναρκωτικού, το οποίο μάλιστα αποκαλεί υποτιμητικά και με νόημα "σιγαρέττο". Όπως καταλαβαίνεις και με ένα απλό "σιγαρέττο" ήμουν ξοφλημένη.

Όταν ήρθε ο Σεπτέμβρης είχα πάρει την απόφαση ότι μπαίνω σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή και ήδη σκεφτόμουν μεθόδους απεξάρτησης. Την πρώτη μου μέρα στο Γυμνάσιο τη θυμάμαι πολύ έντονα -φορούσα μάλιστα κλασικό σετ φούστα τσιγγάνικη με ασορτί κοντομάνικο μπλουζάκι τυρκουάζ (!) χρώματος με λευκά ρελάκια. Ευτυχώς ο καλός Θεός έστειλε από την πρώτη στιγμή δίπλα μου την (μετέπειτα πολυαγαπημένη μου φίλη) Ρ. (γνωστή από το Δημοτικό), η οποία φορούσε ένα πολύ χαριτωμένο κόκκινο φορεματάκι με λουλουδάκια και ραντούλες. Την κοίταξα, με κοίταξε, και σκέφτηκα "Αν είναι να γίνω πρεζάκι, ας έχω τουλάχιστον παρέα".

Υ.Γ. Το ξέρω ότι οι περιγραφές των ρούχων μας είναι βαρετές, αλλά δεν τις έκοψα στο μοντάζ γιατί είμαι πολύ περήφανη που θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες, εγώ που έχω πλέον κάκιστη μνήμη.

Ανάθεμά σε κα Κούλα με τις κουλαμάρες σου!

A question of Dynasty

Αγαπητό μου κοινό και πολυπληθείς αναγνώστες,
-εμπνεόμενη από σχόλιο του πιστού μου αναγνώστη Nonprivatelife και ...
προϋποθέτοντας ότι, όπως κι εγώ, δεν χάνατε επεισόδιο για επεισόδιο της Δυναστείας, σας απευθύνω το κρίσιμο ερώτημα:

Ποιός ήταν ο αγαπημένος σας ήρωας;

Η δική μου απάντηση δεν μπορεί να περιμένει: Dex Dexter (o γκόμενος της Τζόαν Κόλλινς αν θυμάστε, τρίτη σειρά, τέρμα δεξιά στην ανωτέρω φωτο).

ΑΦΙΣΕΣ ΣΤΙΓΜΑ

Τα 80's τα πέρασα στην εφηβεία μου, δηλαδή σε βαριά μορφή. Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα, τό'φαγε κι ο γάιδαρος...Με παρέσυρε σαν τσουνάμι σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου. Τότε που διαβάζαμε Κατερίνα, απλή και Super, απαραιτήτως Μανίνα, και ενίοτε καμιά Βαβούρα. Α, μην το ξεχάσω αγοράζαμε και Αφισόραμα.

Αφίσες βρίσκαμε και στο σαλόνι των κοριτσίστικων περιοδικών και από εκεί οι αγαπημένες κατέληγαν σε τοίχο ή εξώφυλλο τετραδίου για το σχολείο ή τα αγγλικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις αγοράζαμε και μεγάλου μεγέθους από βιβλιοπωλεία, όπως αυτή που είχε η αυτοκόλλητή μου Ρ. στο δωμάτιό της: τον Sylvester Stallone από το Cobra (αν θυμάστε παίζει τον αστυνομικό Cobretti).

Εφόσον στο blog τούτο όλα γράφονται χωρίς φόβο αλλά με πάθος, ιδού το top-5 των αφισών που ανήρτησα (όχι σε σειρά προτεραιότητος):

1. ΑΗΑ
2. Ralph Macchio
3. Michael Jackson (με λευκό κοστούμι -εξώφυλλο του Τhriller αν θυμάμαι καλά)
4. Η εντεκάδα της Liverpool (υπολογίστε περίπου '85-'87, με Dalglish, Rush, κλπ.). Ειρήσθω εν παρόδω, ήταν η τελευταία αφίσα που κατέβασα...
5. Duran-Duran (με τα κοστούμια του video-clip του Wild Boys και τους στίχους του τραγουδιού πάνω. Όχι τυχαία, τους θυμάμαι ακόμη απέξω και τώρα που γράφω μουρμουρίζω το τραγούδι. Δεν βρήκα την αφίσα που είχα, αλλά ιδού the next best thing)

Υ.Γ. 1. Για τον Ralph Macchio και τους Duran-Duran θα αφιερώσω χωριστά post, διότι αποτέλεσαν σημαντικό κεφάλαιο στην εφηβική μου ζωή.

Υ.Γ. 2. Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν (με την καλή έννοια, μέρες που είναι), ας μου γράψει στα σχόλια τις δικές του προτιμήσεις.

Η Ιφιμέδεια πάει σινεμά

Η πρώτη ταινία που είδα στο σινεμά ήταν τα Σαγόνια του Καρχαρία Νο 3.

Νομίζω πήγαινα στην έκτη δημοτικού και με συνόδευσε ο μπαμπάς μου σε έναν κινηματογράφο στο Πασαλιμάνι, στο Καπιτόλ. Το Καπιτόλ ήταν περίπου εκεί που βρίσκονται σήμερα τα Goody's ή λίγο πιό πάνω. Σχεδόν δίπλα ήταν και ένας ακόμη κινηματογράφος, το Παλλάς, και παραπάνω στη Σωτήρος το Ολύμπιον. Λίγο πιό κάτω, στο χώρο που καλύπτουν σήμερα τα Carrefour ήταν το Σπλέντιτ (sic). Τέσσερις κινηματογράφοι σε πολύ κοντινή απόσταση -ένα είδος multiplex της εποχής!!! (Σημ. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς τους)

Τέλος πάντων, από τα Σαγόνια του Καρχαρία απέκτησα κι εγώ -όπως και πολλοί άνθρωποι ανά τον πλανήτη- τη φοβία ότι καθώς κολυμπώ θα μου δαγκώσει το πόδι ένας καρχαρίας... Έκτοτε πατάω τσιρίδες ξαφνικά μέσα στη θάλασσα μόλις με ακουμπήσει φύκι και γίνομαι ρεζίλι σε διάφορες παραλίες.
Τέλος πάντων, αν έχεις δει την ταινία έστω μόνο 7 φορές αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημά μου.

Περισσότερο πάντως από την ίδια την ταινία εντυπωσιάστηκα από το μέσον! Ο κινηματογράφος! Ούτε οι ιθαγενείς που αντίκρυσαν την Νίνια, την Πιντα και την Σάντα Μαρία με τον Κολόμβο καβάλα δεν ένιωσαν τέτοιο δέος..

Η δεύτερη ταινία που είδα ήταν ένα επικορομαντικό αριστούργημα -κλασικό της δεκαετίας των 80:
ΒΑΣΙΚΑ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
με το γνωστό καλτ καστ Ψάλτη, Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, κλπ.

Αγαπητέ αναγνώστη δεν θέλω να υποτιμήσω τη νοημοσύνη σου με το να επαναλάβω την υπόθεση ή άλλα τεχνικά στοιχεία της ταινίας. Καλά, έστω, θα αναφέρω μόνον τις δύο αγαπημένες μου σκηνές.

ΣΚΗΝΗ 1: Ο Πάνος (Μιχαλόπουλος) συναντά την Έφη (Πίκουλα) μέσα στη ντίσκο. Κοιτάζονται, και ενώ οι υπόλοιποι γύρω τους κινούνται σε slow motion, οι δύο νέοι βυθίζονται ο ένας στο βλέμμα του άλλου.

Τι να σχολιάσω τώρα; Την ποιητική σκηνή; Την σκηνοθετική πρωτοτυπία; Δεν θα σχολιάσω τίποτα γιατί νυστάζω.

ΣΚΗΝΗ 2: Το καλύτερο μουσικό διάλειμμα ταινίας (ίσως όλων των εποχών): Ο Θέμης Αδαμαντίδης ερμηνεύει με μαλλί άφρο το Πονάμε Όσοι Αγαπάμε... Όσοι αληθινά ρομαντικοί εκεί έξω θα με καταλάβουν, για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει σωτηρία.

Η τρίτη ταινία που είδα στο σινεμά ήταν Ο Πόλεμος των Άστρων 3 (Η Επιστροφή των Jedi). Δεν μου άρεσε.

80's manifesto

Χόρεψες τα "Παπάκια" αλλά δεν το έχεις εξομολογηθεί ούτε στον πνευματικό σου;
Πλήρωσες εισιτήριο (με δραχμές παρακαλώ) για να δεις ταινία του Στάθη Ψάλτη στο σινεμά;
Φόρεσες παντελόνι baggy, μπλούζα με μανίκι νυχτερίδα, Τ-shirt με τον Donald Duck;
Βλέπεις το καλοκαίρι σε 1000στή επανάληψη το "Ρετιρέ";

Αν ναι, προχώρα και στα ενδότερα. Αν όχι -είσαι υπερήλιξ και διάβαζες στη χούντα ή πολύ νέος και αθώος- πράξε κατά βούληση.

Εγώ και ο δικός μου αποφασίσαμε να σκαρώσουμε αυτό το Blogακι γιατί γουστάρουμε να γίνει και πολύ φάση. Μεταξύ άλλων θα ανεβάσουμε αναμνήσεις μας από τα αθάνατα 80's και θα συνεχίσουμε -ευελπιστούμε και με τη δική σας βοήθεια- ένα μακρόπνοο πρόγραμμα που αφορά την καταγραφή και μελέτη λέξεων και φράσεων της εποχής εκείνης, το λεγόμενο "Λεξικό της Ογδονταρίας".

Α, και κάτι τελευταίο: όταν λέμε 80's εννοούμε από τέλη 70's ως αρχές 90's.